/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "monaiman")
-Ay-
Ay bir gün gezmeye çıkmış. Bütün gezegenleri bir bir dolaşmış.Karşısına çok ama çok güzel bir gezegen çıkmış...
(Ay gezegene sormuş):
-Adın ne?
(Gezegen cevap vermiş):
-Ben Dünyayım
Ay hayranlıkla dünyaya bakmaya başlamış.Gitmek istemiş,gidememiş,konuşmak istemiş,konuşmamış.Sadece ışığını göstermek istemiş. Beyazlara bürünüp Dünyanın karşısına geçmiş.O an aşık olmuş Dünyaya,Dünya da Aya,hem de deli gibi.. Gitmesin diye bütün gücüyle çekmiş Ayı yanına.Yanından ayırmamış bir daha.Onun için;milyarlarca yıldır,her gece,bütün insanlar uyuduktan sonra;Ay Dünyaya,Dünya da Aya sevdasını anlatırmış... Birbirlerini hiç duyamasalar da,hiç sarılamasalar da.. Bütün Kâinat,bu büyük aşkı birbirlerine fısıldayıp anlatırmış.
Bütün gücünle çek beni...