/ed93d6d9dc4c627907d23706ece7475a1d96813a/53616c7465645f5f610c5c5057766efaf29c99fa074121f8d453ceb99b25bdd14e03aabacdc9d79a1772990b802d7ae317e0ac91987ae2e5b88d09fb47c7e36d87475e9f7a936a9462f5fa0fd7e51e7da81fff57f0b172f9bc02c5e7ee57a37e213f258bb35f186309c0f29a603a6a0e.jpg "raselika")
Daha büyük bir özlem olduğunu zannetmiyorum. Hayattayken kıymetini bilmek zor belki ama bilmek önemli. Asla kavuşamayacağınızı bilmek, kokusunu, yüzünü, sesini unutmamak için çabalamak kadar acı veren bir şey yok. Belki ölüm bir kavuşmak olur onu bilemiyor insan ama yaşadığınız her an içinizde doldurulamayacak olan bir boşlukla yaşıyorsunuz. İşin daha sancılı geçen yanı ise bunla yaşamayı öğreniyorsunuz.
Özlüyorum sadece.