Hoş değil belki ama yaşayan insan çoktur.. Erken kadın fark etmeksizin...
Staj dönemim için İstanbul'daydım.. İş çıkışı kuzenimle buluştuk, hiç unutmam üzerinde siyah bir elbise var, pek açık saçık değil ki olabilir de, kime ne.. Ama öyle olmuyormuş... İşimiz bitti Mecidiyeköyden metrobüse bindik.. Hatta ilk araç geçti çok kalabalık diye binmek istemedik.. İkinci geldi yine kalabalıktı ve arkadan ittirilince binmek durumunda kaldık.. Yamyamların arasında kaldık resmen.. Kuzenimle el ele tutuştuk ki, aramıza girmesinler.. Lakin mümkün değik erkeklerin arasında kaldık ve hepsi izbandut gibiler. Bazı kişiler anladı bizi oradan daha rahat bir yere çekmeye çalıştı ama mümkün değil, çok sıkışık. Sonra bir adamın elini bacaklarımda hissettim ve nasıl tarif edilir bilmem ama dumur oldum. Normalde ağzına sıçardım, şikayet ederdim ama o an aklım kuzenimde, çünkü o da aynı şeyi yaşamış o an.. Bir sonraki durakta hemen onu çektim ve çıktık. Bir süre kendimize gelemedik.. Çünkü olayı idrak edemedik o an.. Korkunç bir durumdu.. Umarım kimsenin başına gelmez. Benim için korkunç bir tecrübe oldu ama en azından artık akıllandım..