/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "sedadrgun")
Yukarıda anlattığım ilk dönüm noktamdı. Birde yine 4 yıllığın son senesinde sevgili yapıyorum. Benim okulum ondan 1 dönem önce bitiyor ve sırf ondan ayrılmayayım diye bir karar verip okuduğum yerde iş buluyorum. Onunla güzel 1 dönem geçiriyoruz ve onun okulu bittiği gibi memleketine geri dönüyor. Ben öyle mal gibi kendi kendime verdiğim kararla kalakalıyorum. Hala daha aynı yerde çalışıyorum hala daha sevgilim kendi memleketinde. Fakat benim kötü olarak gördüğüm bu olay aslında yine çok güzel bir şeymiş. Sevgilim 2 yıldır iş arıyor hala bulamadı. Ben okuldan sonra başladığım için 2.5 senelik deneyimliyim. Sevgilim kendi şirketini açmayı denedi. Fakat korona yüzünden tüm her şeyi berbat oldu ama ben korona zamanı evden çalıştım ve koronayı ekonomik krizsiz bir şekilde atlatıyorum. Her şeyden önemlisi mesleğimde çok gelişiyorum ve uzmanlaşıyorum. Kendi ayaklarımın üzerinde duruyorum kimseye muhtaç olmadan.