/9eae6349634533e126d7fcda6b2f6262f1e17bbc/53616c7465645f5f662aafb936f191f8814731096f30471902d28cfa21bfb89727776a434c69532a122816627eeae9908db97ea8c619a82d72fae879096fa58a08bcddde718142fc206a9ed334bcc972a929ef9f68165917ff9847d3a56545b6e843a538288c0fe8cdef8bc632918b12.jpeg "djsinemovic")
Lise 2 olması lazım. Kocaelinde, bir ucundan diğer ucuna yürüyerek 20-30 dakikada gidilebilecek küçük tatlı bir semtte yaşıyoruz. Burada yaşayanlar da genelde uzun yıllardır orada yaşayan aileler. Hikayede bahsi geçen herkes de burada doğdu ve lise 2ye kadar basit bir hesapla 15-16 yıldır orada yaşıyor bu önemli. Olayın geçtiği yer de aynı semtteki bir lise. Hikayemizin salağı bir arkadaşımıza sağlık ocağına nasıl gideceğini soruyor. Sağlık ocağının da bu 15-16 yıllık sürede aynı semtte, yani yürüyerek yaklaşık 5 dk uzaklıkta olması dışında sıkıntı yok. Bunu duyan arkadaşım şok içerisinde nasıl yani bilmiyor musun? diye soruyor. Akabinde aldığı cevapsa daha üzücü.. Evden gidebiliyorum da buradan gidemem asdsad Bu cevaba istinaden arkadaşımsa şöyle bir öneri sunuyor: Önce eve git istersen ordan gidersin salakcım <3 Biz de o günden beri ne zaman aklımıza gelse güleriz dlfssdf