/2acd9934eb37a93c86451f54d82354322c64e264/53616c7465645f5faf8426a49dacae1bf3c46510b3dddec8d13807c48f3894341af3512514216c76df3e9deb5ffb495546023703c7a385f313bad9190dfcbb7cae89ffc8bcf9c6eb557a0796914902fc8d654e3a4cb81120c8bdc4201fb89f2be78df3d2b4679553d027ecb27919987e.jpg "sisibisoshi")
Tespit güzel ama eksik. Bana göre hayvan isimlerinin hakaretamiz anlamda kullanımları belli bir boyutta hayvani aşağılamayı içerse de, doğrudan hedefi insani kazanımının, beşeri bünyede olmayışına yapılan vurgudur. Atıfta insan ve hayvan arasında biyolojik farklılıktan ziyade bilişsel bir uzaklık söz konusudur. İnsani gelişimde vurgu, kültür, sanat, edebiyat, dinler, mitler, bilim ve daha pek çok şeyin tarihsel bir birikim ve kazanımı söz konusudur. Hayvan bu bilinçten yoksun diye kötülenemez belki ama net ayrımı burada aramalıyız. Zira tıpkı hayvanlar gibi güdüleriyle hareket eden insanı onlardan ayıran en önemli şey akledebilmesidir.
Söylem boyutuyla da kurulan analojide ise belirli özelliklere yapılan atıflar gündeme gelebilir. Örneğin bir soru sorulduğunda muhattabınızın cevap vermeden size bakması durumunda "Neden öküz gibi bakıyorsun?" söylemi öküzü aşağılayan bir söylem değil, insani boyutta "Eğer biri size soru sormuşsa o soruya cevap verilir" kabulünden ileri gelir. Öküze yapılan atıf ise günün çoğunu amaçsızca sağa sola bakınarak geçiriyor olmasıdır. İnsanla kurulan iletişimde ve öküz özelinde bu durum kötü ya da aşağılayıcı bir tavır değildir. Örnekler çoğaltılabilir. Saygılar.