/f39a18cd01d573493bdbb414a302137127cbec32/53616c7465645f5fb42567d13fdd2de9ad0669bbe2d1db845ab2af971f4c98de6263d6948411929b6821949f2319084878253cef47c7ea7aed8bd3b49b4cbc1a779231b621b16041fb3b032e6d6076ca9a516d887e86d3a211d1e631b7c5aaece91de12f15da8982b8307f91637a16b7.jpg "aylak_madam")
Hiçbir şey yapmam. Çünkü yapacağım hiçbir şeyin işe yaramayacağını gayet iyi bilirim. Bilakis mümkün olduğunca depresyonumun hakkını veririm. Kendimi arabeske vururum, hayata kahrederim, ağlarım, acıdan kıvranırım. Dibe çakılmak için kendimi bırakırım. Dibe vurduğum an birkaç gün öylece kalıyorum orada nefessiz. Sonra yeniden nefes almaya başlıyorum ve kendimi dipten aldığım kuvvetle yukarı itiyorum. Başka türlüsü olmuyor bende.