/f6508488ae5275be6ed3fc99d7de673e5505f954/53616c7465645f5fa7cab40dc5279f3190f9fde1e4741984cd3a7456eb307e7ee80ae92d24893b27000d22bdc1c3bc282d08918f9e93cf8117d3522b70d2b19e43e772c23916e7de799eb222cc37e952814b363406c97d03abd41656e7b8577b2f555ba2b1210366d6670310e0388104.jpg "burakb_")
Daha bir kaç ay önce yaşadım o duyguyu. Eski sevgilimle konuşurken. Ayrılmadan önce her şeyi nasıl öngördüysem öyle oldu ama gene de beklediğinden fazla üzüyor insanı şaşırtıyor bazı şeyler. Sonra söyledim de bunu, muhtemelen bir daha görüşmeyeceğimizi ve onu görmeyeli çok olduğunu ama meğerse kendi küçük intikamının peşindeymiş, aldı da sanırım intikamını. O saatten sonra da ben ilgimi kaybettim ona. Onu en son görmemin üzerinden bir buçuk yıl geçmişti ve konuşurken farkettim işte aslında hatıraların ne kadar eski olduğunu, korku değil de daha çok hüzün vardı bende hafiften. Şimdi özlem duysam da nasıl desem çok sıradan. Böyle olacağını çoktan bildiğim için sıradan ve sadece kabullendiğim bir şey, arada bir farklı şarkılar dinlettiriyor onun dışında boş verdim çoktan.