/39a3e591e61ff7a2d11bcf237d62a1a9bdb556b1/53616c7465645f5f9f2afae166d741aa07fee7af05ef229a03989aa0cb36adb7acb024b6bc649c0cf187dfdd539a807c2351874f393e21c8795e953202978137da06824c4219f2dbf9982b33f4938b45a30d0f95c6868d6d32738825618eef18cbaa67e6f8629fc1d902b3c8cfcf30b5.png "velevkiozge")
Kızın söylemleri şöyle gelişiyor. İlk olarak,
- Olayı mı biliyorsun, ne konuşuyorsun oradan? şeklinde bir bağrışma oluyor. Kız, annesine yönelen şiddetin meşru dayanakları olduğunu bu söylemle desteklemeye çalışıyor. Yani kızın bağırıp annesini itmesi, annenin bu durumu hak ettiğini bize salık veriyor. Acaba ne yaptı da annesi kızını bu kadar sinirlendirdi diye düşünmeye çalışırken, o anda çevredekilerin de tepki verip bağırmasıyla savunma durumu korkuya dönüşüyor. Söylemlerinden anladığımız kadarıyla annesinin dükkandan çıkmayışına sinirlenerek merdivenden ittiğini anlıyoruz. Bu hareket genellikle ergen yaştakilerin kısıtlanma durumlarında ortaya çıkan en belirgin özelliktir. Benliğin idaresinin başkaları tarafından yapılıyor olması ya da farklı bir deyişle kendi isteklerinin yapılamaması bünyede ani sinir ataklarının yaşanmasına sebep olabiliyor. Bunun baremi, şiddetin büyüklüğüyle ölçülmeli. Kızın bir anlık sinirle annesine yaptıkları belli ki onu ürpertmiş ve korkutmuş aynı zamanda. Paralize olmuş durumlarda birinin eylemlerinden dolayı üzerine gidip anlık tepkiler vermek çok tehlikelidir. Bu sebeple çevredikilerin kıza yönelen ahlak simsarlığı ve müdahaleleri sorunları çözmek yerine farklı boyutlara taşımasına neden olur. Kısaca kızın daha kontrol edilebilir koşullarda davranışlarının sınırlılıklarını tekrar ona gösterecek psikolojik bir desteğe ihtiyacı olduğu kanısındayım.