/98a49b53da1dce341286736c4ebcee5c2c5148ad/53616c7465645f5fc77e8a27ce269ee515beabf5f9a9610efc0418aa61538d01061883a3424d36619b64e9d834edeaeb8e86c0cfb55455f2bbe7cd4ab29d03eafe5a3ee086552757f35621bb1d86f7be2240dc531d28341dc82e41d94e6183a737a27cb48b3fa5335aad5c8f7c65599a.jpeg "dr-zet")
Bence güzel bir söylem. Tabi “reis” kavramını açmak lazım. Konu babalıktan açıldığı için olayı bu yönüyle ve bence olması gerektiği gibi değerlendiriyorum: Baba dediğin cumhurbaşkanı gibi olmalı (tarafsız olanından), her konunun detayında olmayan ve veto yetkisi bulunan. Dış ilişkilerde ailenin görünen yüzü olmalı. Anne başbakan gibi olmalı. Özellikle iç işlerde yürütmenin amiri. Çocuklar muhalefet gibi olmalı. İstemeli, tartışmalı, fikirlerinin peşinden gidebilmeli. Ortaya çıkan kararda en son babanın veto yetkisinin de bir hükmü olmalı. Ama günümüzde kültür dengemiz şaştığı için evlilikler de şaşmış vaziyette. Gelin cumhurbaşkanı, anası/kaynanası başbakan, damat da çevre ve şehircilik bakanı olursa, o evlilik de olsa olsa sömürge olur, kabile devleti olur.