/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "pinusnigra")
Bu zor. Bazen sebepsiz gün içinde, birkaç saniyeden daha az zamanda bir duygu yaşarsın, bir his. Deja vu gibi, ne olduğunu bilmezsin. O an, sebepsiz bir özlem pınarı şahlanır içinde. İşte böyle anlarda çok yakıyorum. Bu geri gelmeyecek olan şeylere özlem işte. İmkansız. Ayrılık, ölüm gibi. Sessiz ve imkansız şeyler. Çare bulamayacağın şeyleri düşünürken yakarsın.