/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "uslanmaz_melankolik")
ben onun göremediğini gördüğüm için onun iyiliği adına dostça uyarmak istedim. dostça uyarmak demek her zaman en güzel sözleri seçebilmek olamıyor maalesef! bazen direkt en anlaşılır haliyle söylemek gerekiyor. bir insanı kırmak pahasına doğruyu söylemek herkesin harcı değil. çoğu millet aman banane ben ne kötü olucam der geçer. ben uyarımı yaparım ama eğer karşımdaki kişide "bana kimse akıl veremez" , "ben bilirim", "doğru bile olsa kimse hoşuma gitmeyecek bir sözü bana söyleyemez" modunda ve mantığında biriyse söylediklerim havada asılı kalır, bir fayda etmez beyhude söylenmiş olur ve bana gerekirse tavır yapar ama ben vicdanen yapmış olmam gerekeni yaparım. beni tanımadığın için anlamaman normal