237
8 Oca 2021
Yapmaktan Hiç Vazgeçmediğiniz Kibar Bir Hareket
Evet ortalik iyice sakinlesti. Diyorum ki biraz faydali seylerden konusalim. Mesela hic vazgecmeden yaptiginiz bir kibar hareket var mi? Ornegin ben kalabalik bir ortamda tabakta kalan son yiyecegi asla yemem,bence uyulmasi gereken bir görgü kurali.
Ben hiç korna kullanmam. haftada 2 kere ya basarım ya basmam. şehir içinde basıldıkça oluşan gürültü kirliligi ziyadesiyle rahatsız edici zaten.
Karşımda ki ister 3 yaşında bir kuzucuk olsun ister yaşça büyük bir yetişkin fark etmez anlattığı şey ilgimi çekmese bile kimseyi dinliyormuş gibi yapmam gerçekten dinlerim.
Kibarlık ise eğer, mesela okulun kapısından, binanın kapısından vs. girerken arkamdan gelen biri varsa ve yakınsa bana kapıyı kapatmam beklerim o da gelsin diye.
Bir kapıdan topluca gireceksek veya asansöre bineceksek tüm kadınlara elimle göstererek sıra veririm. En son ben binerim
Karşımdakinden tiksinsem de, dinlenilecek son kişi de olsa sonuna kadar dinlerim. Sonra lafımı sokarım ama önce iyice dinlerim. Aslında kibarlıktan ziyade mesleki deformasyon gibi, bilemedim.
Hicbir zaman toplu taşıma araçlarına ilk binmem, herkes bindikten sonra en son binerim.
İrade sahibi olmayan hiçbir bebek/çocuğu temas olacak şekilde sevmem. Irade sahibi olanları da kendisine sorarak, izin alarak severim.
Belki kibarlık değil ama mesela toplum içinde ben telefonda oyun oynarken veya video izlerken sesi dışarı yansıtmıyorum. Varsa kulaklığımı takıyorum yoksa izlemiyorum veya sesini kısıp hoparlörden kulağıma dayayıp dinliyorum. Ve bu konuda ciddi derecede muzdaribim.