14
27 Eyl 2020
Üzülmemeyi Öğrenmek
Bazı insanların böyle bir yeteneği olduğunu düşünüyor ve bu insanlara hep çok imreniyorum. Üzülmemeyi öğrenmek, kimsenin seni üzemiyor oluşu hayatta bambaşka bir şans oluşturuyor bence. Peki sizce üzülmemeyi nasıl öğreniriz?
Üzülmemeyi öğrenmek değil o, yanacak ciğer kalmıyor üzülemiyorsun artık
Tahammülü kalmamış insanların edindiği bir durumdur öyleki artık boşluğa bırakıyorsun düşüncelerini
Ogrenildigini sanmiyorum
Ayni aciya uzun sure uzuldukten sonra aliskanlik baslar unutulur gider
Farkli acilar cikiosa hergun ,her seferinde uzulursun
Üzülüyoruz, ağlıyoruz, zırlıyoruz ne değişiyor? Kendimize yapıyoruz ne yapıyorsak. Bunu gördükçe de üzülmemeyi öğreniyoruz. Üzmemeyi de belki bu düşünce ile başarabiliriz.
Ah keşke... Nerde ama. Keşke öğrenebilsem. Fazlasıyla kafasına takan ve üzülen biri olarak bende imreniyorum üzülmemeyi öğrenen, bunu becerebilen insanlara. Gerçekten büyük bir güç, hayata karşı çok kuvvetli bir duruş.
Ben öğrendiğimi düşünüyorum. Tabi ki üzülüyorum, canımın sıkıldığı durumlarla karşılaşabiliyorum ancak üzüntü seansları ile vakit kaybetmek yerine sorunumu çözmeye zaman ayırıyorum.
Öğrenebilen bir şey mi üzülmek? Bence taşlaşıyoruz, umursamamayı öğreniyoruz aslında. Büyüyoruz, Dünyamızda üzülecek daha ciddi sorunlar olduğunu görüyoruz. Büyük acılarla karşılaşıyor, bunları deneyimliyoruz ve üzülmenin bir şey değiştirmediğini görüyoruz.