428
30 Eyl 2020
Türkiye'de Yaşamanın Zorluklarını Tartışıyoruz
-ekonomik temelli problemler (işsizlik, krizler, enflasyon haksız kazanç vs vs)
-toplumsal cinsiyet eşitsizlikleri ( kadın erkek arasındaki ücret eşitsizliği, kadının sürekli ikinci plana atılması, anne ve eş olarak görülmesi...)
- kadına yönelik şiddet
- eğitim sistemi
- kayırmacı politikalar
Daha ne sayılır ki? Ki keşke sadece bu yazdıklarımdan kadar olsa...
Düşüncelerini özgürce aktarabildiğin hiçbir platform bulunmaması bu durumun başında gelir. Düşünce özgürlüğü diye bir şey yok bu ülkede. Sürekli bir baskı altındasın. Bu baskıyla düşünmek zorundasın. Ona göre şekillenmek zorundasın. Bu baktığında gerçekten korkunç bir durum.
Kadın cinayetleri ve tecavüzler. Ben artık her gün bir cinayet haberine uyanmaktan çok yoruldum. Psikolojim de ruhum da kaldırmıyor artık. Sürekli her yerde tedirginsin. Nereye gitsen sürekli etrafını kolluyorsun. Kıyafetine dikkat etmek zorundasın. Hareketlerine dikkat etmek zorundasın. Biber gazı taşımak zorundasın. Eve dönmek zorundasın. Sürekli birtakım zorunluluklarla yaşıyorsun. Korkunç gerçekten.
Hayatında yurtdışına çıkmamış, gelişmiş ülkelerde yaşamamış, yabancı dil konuşamayan, bir yabancıyla oturup muhabbet etmemiş, farklı bir kültürü tanımamış, dünyayı araştırmayan, bilmeyen, "yaa Avrupa, Amerika sandığınız gibi değil. Oralarda hayat zor. Türkiye cennet, biz çok şanslıyız" diyen insanlarla muhattap olmak.
Cahil insanlarla bir arada, maddi zorluklar içerisinde yaşam mücadelesi verirken bazen umut ışığının görünmesi ama sonradan kaybolması. En zoru bu olmalı bence
sürekli değişen sistemler
sürekli boş boş konuşan siyasetçiler
sürekli zam-pardon fiyat düzenlemesi ;)-
sürekli çocuk yapıyorlaaaar
sürekli susuyoruz
sürekli kör muamelesi yapıyoruz
sürekli taciz tecavüz
sürekli çocuk yaşta evlendirilme
sürekli intihar
sürekli cinayet
sürekli göz altı
sürekli ölüm
sürekli prim
sürekli din devlet ilişkisi kurma ve kuranlara adeta tapılması
sürekli kralcılık
yüzünüzdeki maskeyi çıkarın!
Sürekli işsiz olduğumdan şikayet ediyorum. Çünkü işsizim... Üniversite mezunuyum ve işimi yapmak istiyorum. Para kazanmak istiyorum.
KPSS'ye çalıştım koca bir yıl boyunca deli gibi çalıştım gecemi gündüzüme kattım. Ancak hep ya 90+ almazsam atanamayacağımı bilerek kendimi daha da çaresiz hissettim. Sonra alırım neden almayayım çok çalışıyorum dedim. O zamanda ya torpilim olmadığı için işe alınmazsam diye kendi kendimi yedim.
İstediğim tek şey devlet memuru olmak, çünkü emeğimin karşılığını özel sektörle kıyaslayınca alacağıma inanıyor olmam. Ancak tüm devlet kadroları torpille doldurulmuş durumda. İşte bu durum bile Türkiye'de yaşamanın zorluklarını gösteriyor...