50
4 Nis 2021
Tanımadığınız Biriyle Yaşadığınız İnsanlık Hala Yaşıyormuş Dedirten Anılar
Bugün aslında iyilik timsali olan güzel insanlara teşekkür etmek için bu başlığı açıyorum. Bazı zamanlarda öyle anlar yaşıyoruz ki insanlık da yaşıyormuş, vay be diyoruz. Ben de bundan bir iki gün önce bu tarz bir olay yaşadım. Bizim ev baya tepede kalıyor ve market ya da herhangi yemek almaya gidebileceğin yerlerin hepsi çok dik bir yokuşun altında kalıyor. Genelde evde araba olduğu için alışveriş yaptıktan sonra öyle bir yokuşu çıkmak zorunda kalmıyorsun. Annem de yıllık yufka sezonunu açtı. Evde yufka açılıyor harıl harıl ama un ve şeker bitti evde. Babam da ortalarda yok acil ihtiyaç diye ben evin aşağısındaki markete gönderildim. Bir de yanına da gitmişken akşam yemeği için de bir şeyler istendi. Ben yokuşu çıkmaya başladım ama ellerimdekini düz yolda zar zor taşıyorum. Bir sürü de araba yukarı çıkıyor ama kimsenin umrunda değilim. Koronadan dolayı insanlar da korkuyor olabilir tabii bir şey diyemem ama kıpkırmızı olmuş bir halde yokuşun ortasında kaldım. Bacaklarım tutmuyordu daha fazla. Tam annemi arıyordum ben gelemiyorum, gelin bana yardım edin diye. Bir teyze oğullarıyla birlikte yukarı çıkıyormuş o sıra benim halimi görünce çocuklarına yardım edin dedi bir yandan da kendi bir şeyler aldı. Bana hiçbir şey taşıttırmadılar resmen. Teyze kızım kıpkırmızı olmuşsun bizim çocuklar evine kadar taşısın dedi ama ben zaten o poşetlerin elimden alındığı hissettiğim an tüm yorgunluk gitti dünyanın en mutlu insanıyım. Sağ olsun çocuklarla birlikte her şeyi eve çıkardık. Ben de bayılmadan eve gelmiş bulundum. Arada sırada böyle tatlı anlar yaşayınca hayata karşı gerçekten umut doluyorum.
hafızam son zamanlarda kötü çoğu şeyi unutmuş gibiyim... Geçenlerde misafir gelmişti. Uzun zamandır görüşmüyorduk. Eh her zaman ki ben ve kilom... Uzun zaman sonra ilk defa biri kötü değil iyi göründüğümü söyledi... Belki büyük ve önemsenecek bir şey değil ama insanlığa olan umudun birazcık arttı...
annemler tatile gitmişlerdi, yan komşumuz da hasta olduğum için bana çorba yapmıştı. bu kadar sevindiğim çok az şey vardır
Tekrar söylim pazarda bi abi beni yere düşecekken kapüşonumdan tutp kaldırmıştı boğularak ölüyodum ama olsun djskfkgkdjxnkvkgfmfn
geçen kadınin biri çok işlek bir yolda yürürken poşeti yırtıldi, gidip dökülen portakalları topladım. insanlık ölmemiş
Aslında şu anki durumu verilen tepkiler en çok etkiliyor. Çoğu zaman basit yanlışlara bile aşırı tepki verilip iyiliğe hiç tepki verilmiyor. Bu yalancılığı, kandırmayı teşvik edip iyilik yapılmasına engel oluyor. Ben iyilik yaparken maddi manevi bir karşılık beklemiyorum. Ancak standart insan için aynı şeyi söyleyemem. Toplumun iyileşmesi için iyiliklere olumlu tepkiler verilmeli. Olumsuz tepki veren bile aşırı fazla. Yardım ettiniz diye olumsuz tepki verilmesi bile çok yaygın. İşi hallolduktan sonra sanki her şeyi kendi başarmış gibi de davranıyorlar. Yani özetle ben iyilik yapıp denize atıyorum. Ama sizi iyilik yapılırsa denize atmalarına fırsat vermeden siz de ona bir iyilik yapın. İyilik yaptığı için düzgünce teşekkür edin. Basit yanlışlara aşırı tepki vermeyin. Anlayışlı olun.
Çarşıda yürürken arkamdan bı tane erkek, kulaklığım da takılı bişey duymuyorum tabii. Sırtıma vurdu, bende aha bir sapık daha dedim , tam başlıcam küfür saymaya, otobüs kartın düşmüş dedi verdi. Etkilendim sebebsizce , yalnız flörtleşmeye çalışsa daha az dikkatimi çekerdi. Nice boy seni gidiii 🌚