49
25 Haz 2020
Tanımadığımız İnsanlarla Konuşmanın Daha İyi Gelmesi
Belki hepiniz yaşamışsınızdır. İnsan tanımadığı bir insana derdini de kendini de daha kolay anlatıyor. Yabancı bir insanla konuşmak yakın bir insanla konuşmaya göre daha rahat oluyor ve muhabbetin sonunda kendimizi iyi hissediyoruz. Sizde de oluyor mu bu durum? Dio'da kurulan arkadaşlıklar da böyle yorumlanabilir mi :)
insanlara dert anlatmak genel anlamda huyum değil, anlatıncada rahatlamıyorum zaten daha çok sıkıntı basıyor.
Karşındaki anlattıklarından sonra seni yargılasa bile gerçekte kim olduğunu bilmiyor, görse bile tanımayacak ya onun rahatlığı bence
Evet daha iyi geliyor. Bir daha görmeyeceksin zaten yargılanma korkun yok, hakkında olumsuz düşünse bile 3 guğn sonra seni unutur.
Hiç öyle bi şey yok, tamam en zor annemle konuşmam ancak öbürleri de anlattıkça daha çok detay sorabiliyor bu da sinir ediyor.
severim ben tanımadığım insanlarla sohbet etmeyi ama metroda yolda öyle 5-10 dakikalık sohbetler :)
Yaşadığım, başımdan geçen şeyleri böyle umarsız bir şekilde anlatabilmek aşırı iyi geliyor. Benim için öyle en azından. Çünkü önyargı olmuyor.
Evet ben de mesela burada sizlere kocamı ve özellikle kayınvalidemi anlatmayı çok seviyorum kimse tanımıyor diye. Kimseye de bahsetmiyorum buradan ki doluşmasınlar diye