Seven Kıskanır Algısının Saçma Sapan Bir Dayatma Olması
Seven kıskanır diye bir şey dayatmışlar bize. Bunu dayatmakla kalmayıp bizi bu yönde eğitmişler, bunu öğretmişler. Kıskanmayı sevginin gereklilikleri arasında görüyoruz. Neden?
Seven insan neden kıskansın? Gerçekten seven insan, karşısındaki insanın hayatını kısıtlayıcı yönde neden davransın? Onun bir birey olduğunu ve bireysel bir hayatının olduğunu görmezden gelip neden onu bir kafes içine almaya çalışsın? Sevgi böyle bir şey mi?
Sevmenin içini boşaltıyorlar bence. Sevmek karşındaki insanı özgürleştirebilmeli. Onun alanlarını kısıtlamak yerine ona yeni alanlar açmalı. Bulduğu alanların içinde onunla beraber olabilmektir. En azından ben böyle düşünüyorum.
Haddi hududu vardır ufak tefek minimal şeyler hoş durabilir
Kıskanmak, insanın doğasında var. Bunu kabul etmek lazım. Nasıl ki kıskançlığın aşırısı iyi değilse, hiç kıskanmamayı beklemek de aşırılıktır.
Seni saran kemerden belini kıskanırım
Deli ediyor beni gezinir her yerini
Okşadıkça tenini elini kıskanırım
Ben kiskanma durumlarini sakinma kismina kadar normal buluyorum yani soyle soyliyim mesela bazen kardesimizi bile kiskaniriz yabancidan ornek veriyorum kotu bi kiz arkadasi vardir yani ona kotu gelyodur ama kardesiniz onu size karsi tercih etti dogal olarak kiskanirsiniz sizin amaciniz onu sakindirmakken o daha fazla kotulesecek bunu bilyosunuz engelliyemiyosunuz uzulmesine dayanamiyosunuz iste aslinda onu sakinyosunuz ama bu kiskanclik gibi gozukyo sevgili iliskileride bu duzeyde normal bi kiskanclik ya da sakindirma duygusu diyebilir bence
İnsan ırkına özgü ve doğada karşılığı olmayan kıskanma davranışının nedeni korkudur. Kişi kendini tehlike altında hisseder ve korkar. Bu korku kıskanma refleksini doğurur.
deniz hıyarlarının tehlike anında organlarını anüsünden fırlatması gibi
Yalandır. Sevgi tamamen pozitif bir duygudur. Oysa kıskançlık tamamen negatif. Kıskançlık genelde aşağılık ve değersiz hissetme, bir başkasının kendinden çok daha ileri ve iyi olduğunu düşünmeden ibarettir. Okuyan, düşünen ve normal zeka seviyesinde bir insanın kıskanç olması beklenemez. İmrenmeyle veya gıpta etmekle de kıskanmayı karıştırmayın. Şimdi bu laflar üstüne bazısı yine malum sebeplerden gocunarak abuk subuk sinkaflı komik örnekler üzerinden beni geri adım attırma çabasına girecek, hatta ne diyeceklerini de biliyorum ama özellikle ben zaten söyledim diye söylememezlik etmesinler diye onu yazmayacağım :D
Ne zaman bir şeyi sorgulasam önce doğaya sonra da " düşünen, gelişebilen " insana bakıyorum.
Yeğenlerim beni çok seviyor. Başka insanlarla konuşmamı bile istemeyip hep kendilerine zaman ayırmamı istiyorlar.
Ailenin diğer üyelerini de seviyorlar ama bu baskıyı onlara uygulamıyorlar.
Kıskanmak çok sevmekle alâkalı.
Doğamızda var yani sevileni paylaşmak istememek ve onu daha çok yaşamak.
Peki düşünen, gelişen insan bu durumda ne yapar?
Sevdiği kişinin de özel alanı, zamanı, sosyal hayatı olmasını destekler.
Çünkü bilir ki sağlıklı bir karşı cinsle olabilir sağlıklı ilişki de.
Gerektiği anda kıskanması olabilir ama önemsiz olaylara da kıskanıyorsa, sizi sıkıyorsa derhal uzaklaşın o kişiden.
Kıskanmak kendine güvenmemektir. Bu sebepledir ki kıskanan erkeğe hep gülerim.