Şahit Olduğumuzda Sinirden Deliye Döndüğümüz Bir Şey dio’luyoruz!
Maske dışında bir burun gördüğümde deliye dönüyorum. Gidip o maskeyi kafalarına geçiresim geliyor.
Yürüyen merdivenin her 2 tarafında bekleyenler, koşu parklarında bisiklet sürenler, kütüphane de müzik dinleyenler
annesini çekiştirip sahte sahte ağlayan çocuklar beni benden aliyo böyle gidip o çocukları yerden yere vurasım geliyo. sonra anneleri sussun diye kızıyo ya o çocuklara, onları 2x yerden yere vurasım geliyo
horrrt diye beynini ağzına kadar çekip yere tüküren dingilleri görünce yatırıp yalatasım geliyor
Cak cak sakız çiğneyen şuursuzlar beni çıldırtıyor, o sakızı saçlarına yapıştırdığımı hayal edip sakinleşmeye çalışıyorum
Genzini vakumlayıp ciğerini asfalta yayan tipler.
Geviş getirircesine yeyek yiyen tipler.
Yükses sesle telefonla konuşan tipler.
Daha da uzar bu...
Yemek yerken ağızını şapırdatan insanlar acayip sinir edici
Birinin gözünün içine bakarak, kikirdeyerek o kişi hakkında konuştuklarını belli eden ve bu yüzden o kişiyi huzursuz eden dangalakları görünce deliririm
elini pantolonundan içeri daldırıp takımı taklavatı kaşıyp sonra o ellerle toplu taşımalarda direkleri tutanlar. tiksinçler!