710
6 Mar 2022
Platonik Aşk Hikayeniz
Merhaba arkadaşlar, isimsiz olarak paylaşılacak platonik aşk hikayeleri topluyorum.
İnternet cafenin sahibi kadına aşıktım. Fırsat buldukça gider, her seferinde farklı bilgisayara oturur, kalkmadan önce bir word sayfası açar ona olan aşkımı yazar, masaüstüne kaydederdim.. Belki bir gün okur diye.
Çok sonra farkettim pclerdeki yazılım, müşteri kalkıp oturum kapatıldığında bu kaydedilen belgeleri otomatik olarak siliyormuş 🤦♂️🤦♂️🤦♂️
Ilk okulda karşı sınıfın yakışıklı emre aydın çakması çocuğuna aşık olmuştum. Çok utangaç bir çocuk olduğum için göz göze gelmeye bile çekindim. Bizim hoca gidince diğer sınıflara ayırdılar bizi . Şansa bak çocukla aynı sınıfa denk geldim. Akşam izlediğim bir yeşilçam dizisinde kadın adamın adını tesbihte defalarca çekip adamı kendine aşık ediyordu. Aynı taktiği denedim. Çocugun adı uzun çek babam çek bitmiyor. Ertesi günü sırama doğru gelip masama oturdu . Işe yaramıştı. Evet platonik başlayan ama happy end bir hikaye.
Dershanede bir üst kattaki sınıfın sarışın, yeşil gözlü, kıvırcık saçlı çocuğuna aşıktım. Sürekli Rock/meral müzik dinlerdi. Onunla asla konuşamadım. Sadece uzaktan baktım. Ama ona yakın olmak için elimden geleni yaptım. Ben de Rock/metal dinledim. Onun arkadaşlarıyla arkadaş oldum. Onunla en sonunda konuştum, iki yılın sonunda. Aldığım cevap ise "ben seni üzerim" oldu, klasik cevap yani.
Şimdi ise, o Rock/metal dinlemiyor, ben dinliyorum. Onun arkadaşları ile kendisi çok sık görüşmüyor, ben hala görüşüyorum. 13 yıl geçmiş aradan.
Sanırım hayatım boyunca bir tek ona aşık olmuşum. Ondan sonra hayatıma girenleri çok kolay unuttum çünkü. Bir tek onu yıllarca unutamadım. Şimdi ise en son onu gördüğümde tanıyamadım, çok fazla çirkinleşmiş ve ergenliğindeki o müthiş egosu kalmamıştı. Eminim beni tanımamıştır da ortak arkadaşımızın o düğününde. Değişik bir histi yine de onunla karşılaşmak. Acımayla karışık şaşkınlık. Tarifsiz bir duygu.
Bundan dört yıl önceydi onu bir banka benzeyen şehrin ortasında ki bir yerde otururken gördüm bazen saatlerce orada oturuyorum ilk görüşte aşk derler ya o ana kadar hiç inanmazdım ama o gün inandım gerçekten öyle bir şeyin olduğuna sonra onun hayatı hakkında her şeyi öğrendim sevdiği rengi aklınıza ne gelirse 3 yıl önce aldığım telefon numarası bile telefonumu üç kez değiştirmeme ve numaramı değiştirmeme rağmen hala var onun adına sahip hiç kimse nin numarasına bile rehberim de yer vermiyorum hala ama hiç karşısına çıkıp seni seviyorum diyemedim bir kez olsun konuşmadım benden nefret ettiğini biliyorum bunun sebebi nin ben olduğumu da bu yüzden kendim den nefret etme sebebim hep arttı bir gün gözlerinin içine bakıp seni seviyorum diyemezsem ya da ona yaşattığım iğrenç olaydan ötürü intihar edersem ona anlatacak yer yüzünde bu olayı bilen sadece bir kişi var ve evet hala onu çok seviyorum yüzümü görmekten korktuğu için benden nefret ettiği için karşısına çıkmamak için elimden geleni yapsam da bir gün mutlaka karşılaştığımızda kalbimin nasıl çarptığını iyi biliyorum aşk sevmek bunlar bana o kadar yabancı ki ama o sanki aşık olunmak için yaratılmış gibi...
Benim yüreğim öle platonik milatonik kaldırmaz. Hassas biriyim ben, gidecek onun elini tutacak, diğerini öpecek falan. Höh! Ölürüm mk. O nedenle önce elde edip sonra aşık oluyorum
bence lise zamanları yaşıyor herkes bunu olgunlaştıkça vazgeçiliyor bu gibi durumlardan
lisede 4 sene platonik takıldım ondan bir ışık geldiği halde kaçtım hep bir şekilde olmadı
iyi bir iş adamıydı bende ünv. okuyan barda çalışan bir kızdım ilk gördüğümde yanına gidip tanışmak istediğimi söyledim benden 20 yaş büyüktü uzun yıllar hiç bir şekilde benimle diyolaga geçmedi kimle beraber olursam olayım dönüp dolaşıp günün sonunda onunla hayaller kuruyordum kimseye söylemediğim bu sır geçen sene orman yangınlarında beraber gönüllü olmamız sayesinde bir kutlama gecesinde açığa çıktı ve tüm hayalerim gerçek oldu ... (alkışlarınızı duyar gibiyim ...)