80
16 Tem 2021
Otobüs Yolculuklarında Sinirlerinizi Zorlayan Durumlar
Bayram tatili malumunuz şehirler arası seyahatler başladı. Normalde aylar öncesinden uçak bileti alarak bir yerlere kaçan ben bu sefer fiyatlar karşısında el mahkum otobüse kaldık. Arkadaşlar bu sinirleri zorlayan olay listesini sıralamakla bitmeyecek muhtemelen. Saatlerde maske ile bir koltuğa tıkılarak vücudunuzdaki her yerin şişmesini bir kenara bıraktım. Çocuk çığlıklarıyla uyku mücadelesi çok ayrı bir boyuta taşıdı bu seferki yolcuğumu. Otobüsten indiğimde zaten başlamadan kaybettiğim bir savaşa gidiyor gibiydim :(
En son yolculuğumda kitap okuyorum otobüste gece 1i geçmiş otobüsün iç aydınlatma ışıklarını söndürdüler karanlık oldu etrafa baktım kafamı kaldırdım herkes uyku moduna geçmiş şimdi ışığı aç desem o,kadar insana saygısızlık olucak diye düşündüm muavin çocuk durumu farketmiş galiba abi gel
Sen en öne muavin koltuğuna otur orada aydınlatma var kitabını okursun dedi çok ince bir hareketti gülümseyerek tşk etmiştim bende
4 5 yaşındayım. köyden dönüyoruz. otobüste inanılmaz miden bulanıyor ve uyumaya çalışıyorum. arkadan gerizekalı küçük kız çocuk koltuğuma tekme atıp ayçiçeği ayçiçeği diye bağırıyor. o gün bugündür ayçiçeğini sevmem
kıç kadar otobüs tuvaletine kaptan ve muavin girer sıçardı. o koku varya... bir de koridorda gezip oda parfümü sıkardı. hem sıçıp hem sıvamak bu işte.
uçağa hiç binmedim ama otobüslerde sevmediğim durumlardan örnek verebilirim. Kötü kokular, susmayan çığlık atan çocuklar, büyümüş ama beyni küçük kalmış yolcular (özellikle önümde oturup koltuğu ta kucağıma gelene kadar arkaya yaslayanlar)
Kötü kokular, susmayan bebek çığlıkları, bayat ikramlar, pislik içindeki mola yerleri vs vs vs...
Hesaplarıma göre benim pencereme ait olması gereken perdenin inatla öndeki ya da arkadakinin çekiştirmesi
Yani kalabalık bavulların indiginde kaybolma korkusu gürültü son ses telefon konuşmaları vesaire...