2
8 Eyl 2020
Ödünç Verdiğin Kitabı Aynı Şekilde Alamamak
Kitaplar en değerli eşyalarım fakat bilgi paylaştıkça yola çıktığım için onları da okumaları için arkadaşlarımla paylaşıyorum. Ya o kitap hiç gelmiyor ya da aynı şekilde gelmiyor. Ödünç verdiğim kitabı aynı şekilde alamamak gerçekten üzücü.
En azından alabiliyorsunuz, ben geri versinler diye sürekli hatırlatmak zorunda kaldığımı bilirim
üniversitede bir kere ( sanki kütüphanede yokmus gibi) bir kitabımı vermiştim sanki beş yasında ki çocuk çay dökmüş mürek lekkesi filan ondan sonra sadece arkadaşlarıma kitap vermeye başladım
En nefret ettiğim olayların başında geliyor harbi. İnsan gibi vermişim insan gibi alayım değil mi ?
Hiçbir eşyamı kimseye vermem. Paylaştıkça anlamlanmasın anasını satim. Lisedeyken bir arkadaşıma "Leyleklerin Uçuşu" kitabımı vermiştim geri gelmedi. Olmuyormuş, kimseye verilmiyormuş.
Telefonumu veririm, cüzdanımı veririm, anahtarlarımı veririm, kitabımı vermem.
Bir keresinde matematik öğretmenimin size derste verdiğim ama bir kaçınızın çözdüğü testten soracağım genelde demişti testi saklamayıp kaybedenler okul sonrası bir saat kapıda beklemişlerdi ama cidden bulamamıştım sonradan defterimin arasından çıkmıştı
Ya şeklini geçtim hiç alamıyorumki. Ödünç verilen herhangi bir eşyamı nasılki geri vermeleri gerekiyorsa kitabımıda versinler. Zaten okuduğum kitabı illada düzgünce dursun diye takanlardan değilim. Ama bazıları varki ömür boyu saklamak hatta tekrar arada okumak isterim. Ya her şeyi geçtim bu bir düşüncesizliktir. Ister önemseyeyim ister umrumda olmadın ama neticede o geri vermek için alınan ve bana ait olan bir sey. Birde isterken lafı oraya getirme çabası içine girmek en nefret ettiğim durum. Sanki benim değil gibi çekinerek isterim hep. Hatta istememde birine vereceğim derim.