10
3 Haz 2021
Mutsuz ve Güçsüz Olduğunuzu Göstermemek Güçlülük müdür Yoksa İki Yüzlülük müdür?
Ben de mutsuz ya da güçsüz olduğum zamanlarda karşımdaki insana belli etmemek için güçlü rolü yapan insanlardanım. İçimde fırtınalar kopsa bile millet görür bu konuda üstüme gelir diye düşünerek hep omuzları dik, hiçbir şey olmamış, hiçbir şey beni üzmemiş gibi davranırım insanlara karşı. Bunun her zaman bir güçlülük göstergesi olduğunu düşünmüşsem de son zamanlarda aslında bunun da bir nevi iki yüzlülük olduğunu düşünmeye başladım. Mutsuzken mutlu taklidi yapmak ve insanların sana mutluymuşsun gibi davranması ve senin içten içe bir şeylere kırılman. Bilmiyorum yanlış mı düşünüyorum. Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz?
Hayata her ne olursa olsun devam ettiğini herkese göstermek bence güçlülük göstergesidir
Hayir mutsuzsan mutsuz ol . Ben artık karşımdaki kisiler üzülmesin diye mutlu rolü yapmaktan sıkıldım. Avazım çıkana kadar bagira cagira ağlıyorum.... güçlü degilim
iki yüzlülükle alakası yok bence, mutsuz ve güçsüz hissettiğinde güçsüz olmuyorsun. güçlü diye tabir ettiğimiz insanlar hiç mi üzülmüyor yada gücünün kırıldığı nokta olmuyor sanki? tam aksine güçsüzlüğünü belli etmediğinde güçlü oluyorsun
İki yüzlülük diyemem ama güçlülük de değil. Herkes yaşadığı duyguları gösterebilmeli. Mutsuzluğunu ya da güçsüz olduğunu göstermek ayıp bir şey değil
Duygu durumunu farklı göstererek başkalarından bir çıkar elde etmiyorsan duygularını gizlemekte bir sıkıntı yok. Çoğu kişi senin mutsuzluğuna bir çare olmaz. Gerçekte umrunda bile olmaz. Hatta senin derdini tasanı iki gün sonra bir şeyden sana kızarsa aleyhinde bile kullanmaya çalışır. Yardım edebilecek kişilere kendinizi açmamak da sizin kaybınız olur. Gelebilecek yardımları engellemiş olursunuz. Yani işin özeti gerekmedikçe herkese derdinizi, duygunuzu anlatmayın. Hem gözlerde küçülürsünüz hem de kimse sizin derdinizi dinlemek istemiyor. Anlatabileceğiniz, yardımı olabilecek biri varsa anlatın, yoksa psikoloğa vb. gidin. İçinize atmayın ama. İnsanın bu konularda kendi kendine yardım etmesi pek mümkün olmuyor. Dışarıdan bir göz gerekiyor.
Bu durum o andaki muhatabıma bağlıdır. İnsan vardır güvenimi kazanmıştır ki herşeyimi bilir saklama gereği duymam, insan vardır ki gereksizdir ona güçsüz yanlarımı göstermem!