Merhaba Ben 4.Evre Üst Yutak Kanserini Yenmeyi Başardım. Hastalığımın Başlangıç ve Tedavi Sürecinde Yaşadıklarımı Sizinle Paylaşmak İsterim

Vidiom

Bu başlığa vidio eklemek için telefonundaki dio uygulamasından giriş yap!

orayn-basaran • 9 Ara 2020

Ben 26 yaşındayım. 2006 Ocak’ta 12 yaşındayken aniden sesim değişti, burnum tıkandı ve şiddetli bas ağrısı derken boynumun hem sağında hem solunda ufak tefek misket kadar şeyler türedi birden... Sonra doktora gittim, ilaç verdi "bir hafta da geçer" dedi ama geçmedi. Sonra tekrar gittim yine ilaç verdi 10 günde geçer dedi ve yine geçmedi... Ve beni daha büyük bir hasteneye yönlendirdi. Kulak-burun-boğaz doktoru baktı burnuma pek bir şey anlamadı ve film istedi. Ocak ayının son günleriydi, film sonuçları çıktı ve vakit kaybetmeyin doğru Diyarbakır’a Dicle’ye gidin, durum acil dedi... Ben şok oldum dedim ne oluyor? Dicle’de muayene oldum ve sonra test için burnumun içinden bir et parçası aldılar, canlı canlı kestiler et parçasını oradan ve çok canım yanmıştı... Test sonuçları geldi, bir hafta sonra ve dediler ki sen radyasyon onkolojisi bölümüne gideceksin, orada tedavi olacaksın... Dedim onkoloji ne demek? O kadar cahildim ki, bu konularda ve daha önce de bebeklikten beri doktor yüzü görmemiş kilolu biriydim! Test, tümör testi ve sonuç kötü huylu çıktı. Tabi daha sonra öğrendim herşeyi. Sonra gittik onkolojiye ve durumum da acildi tabi (benim birşeyden haberim yok yine) dediler ki 90 gün sonra geleceksin kemoterapi ilacı alacaksın. Dedim o ne demek ya!? Tabi babam 90 günü duyunca çıldırdı. Meğerse kanser beni etkisi altına almış benim haberim yokmuş. Sonra biz 90 günü duyunca gittik istanbul Çapa’ya Orada 10 gün sonra tedavi başlar dediler ve hemen yatırdılar. 2006 Şubat tedavim başladı. 38 Seanslık bir tedavi hafta içi her gün, günde sadece 10 dakika sürecek birşey... Radyoterapi (ışın tedavisi) emar makinelerine benzeyen bir makine... Kanserli bölgeleri belirleyip, oraya lazerle onaran bir makine. Onarırken kanserli hücreleri öldürürken sağlam hücreleri de mahveden bir makine. (Orhan ne bilsin ne olacağını, çocuğuz diye bize birşey söylemiyor doktorlar) Çocuktum , kiloluydum ve fizik durumum iyiydi (ama gelecekten habersiz) keyfimde iyiydi çünkü sadece basit bir cihaz sandım. Ki zaten kanser olduğumu bile bilmiyordum, boynumda iltihaplama var diye biliyordum sadece. Meğerse (nazofarenks) üst yutak kanseriymiş... Sonra cihaza her gün girmeye başladım. 12 Yaşımda İstanbul’da bir başıma kanser tedavisi görüyordum. Ailem başka şehirdeydi ve destekçi kimse yoktu yanımda. Bazen ablam ilgilenirdi ama bebeğinden dolayı fazla ilgilenemiyordu Sonra günler geçtikçe cihaz beni esir aldı kendine! O ne derse o oluyordu yavaş yavaş... Tümörler boynumun içinde üst kısımda her iki boyunda ve boğazımın içinde iç kısımda bir yerdeydi ve makine oralara ışın veriyordu. İlk zamanlar bir şey olmasa da sonradan o bölgeler hasar almaya basladı... Yemek yiyemez oldum, karnım ağrıdı sürekli mide bulantısı vs. sonra saçlarımın kenarları döküldü derken birde baktım 45 kiloya düşmüşüm. Yemek yiyemiyorum, yutamıyorum. Hiç bir şey geçmiyor boğazımdan. 2007 Mart sonunda tedavi bitti. Sadece sulu mama tarzı beslenme yapıyordum. Doktorum bunların hepsinin geçici ol

orayn-basaran • 9 Ara 2020

Güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim çok mutlu oldum ☺️🙏

dr.rock • 9 Ara 2020

Ben senin o 12 yaşındaki halinle çok çalıştım, çok arkadaş oldum, hepsi iyileşti, üç acımız var ama kalbimizde. Çocuklar benden çoook daha güçlü, unudun umuttur çok şey başarmışsın. Uzun mutlu bir ömrün olsun

killforyou • 9 Ara 2020 (Güncellendi)

çocukken başından geçenleri o kadar güzel anlatmışsın ki... yaşadığın zorlukların herbirinin üstesinden gelmiş mükemmel bir savaşçının yazısını okudum. okurken bazı yerlerde gözlerimi kapattım ama en sonunda içim gururla doldu. mükemmel bir savaşçının yazısını okudum. bundan sonraki hayatında da mutlu olacağına eminim. tüm kanser hastalarına tüm iyi dileklerimi gönderiyorum. umarım bu yazı ihtiyacı olan güzel insanlara ulaşır. başaracaksınız. orhan başaran gibi başaracaksınız.