Kurtulmak İsteyip de Kurtulamadığınız Garip Alışkanlıklar
Buzdolabının kapısını açıp dakikalarca bakmak. Tabii en sonunda da hiçbi şey almadan kapatmak...
Bir takıntı meselesi... yani mesela bi şey aklıma geliyor ve yapmazsam sanki başıma bişey gelecekmiş gibi hissediyorum. Beynim hep oyun oynuyo "şunu yapmazsan yarın şöyle olacak" fln diye. O yüzden garip garip şeyler yapmısligim olmuştur 😅 tırnaklarımın yanındaki etleri yiyorum olmazsa iğneyle yapmaya çalışıyorum bunu jdjdjdjd çok var boule cokk nası kurtulacam benn
Çok eskiden bi huyum vardı.mesela yolda yürürken bu araba buraya kadar gelene kadar şu direğe koşucam diye. Elimde de tuval vardı kocaman. Koşarken bi düştüm bacağım tuvalin içine girdi 🤦♀️🤷♀️😂😅
Bir yakışıklı görünce yüzüne bakıp göz göze geldiğimizde gözümü devirmek 😜😁
Çocukken çok zayıftım bu yüzden demir eksikliği/anemi ile çokça uğraştım. Bu bana farklı nesneleri yeme gibi bir özellik kattı abartısız şunları yerdim:kağıt peçete, gazete,silgi, kalem ucu,sünger, tırnak etim ve tırnağım, havluların iç iplikleri, naylon poşetler, tahta saplı şeyleri kemirirdim kalemlerimin tepesi hep kırık olurdu bu yüzden. Neyse ki geçti bunları artık yemiyorum ama kağıt peçete yeme huyu hala biraz var.
Simetri hastalığı. Her nesne düzgün ve nizami olacak. Yoksa strese giriyorum gördükçe.
Günde 5 kez diş fırçalıyorum ve bide bunun üstüne 2 kez ağız bakım suyu kullanıyorum bi de her gece yatmadan önce diş ipiyle dişlerimi temizliyorum bu huyumu bırakmam gerekiyor
TV sesinin 5 ve 5in katları olmak zorunda olması (27,33,59 olmuyo illa tamamlamak zorunluluğu hissediyorum)
Konuştuğum kişinin direkt olarak gözlerine bakmak. Kim olduğu farketmiyor, kesinlikle gözümü ayıramıyorum. Hangi konudan konuşursam konuşayım ürkütücü bir hava esiyor ortamda. Leş bir alışkanlık.
Kafamdan senaryolar oluşturup kendimle oynuyom falan.. Baya eğlenceli aslında..
tırnak etlerini yeme alışkanlığım var ne yazık ki. Yıllardır kurtulamıyorum.