50
27 May 2020
Kimsenin Farkında Olmadığı Halde Sizi Hüzünlendiren Enstantaneler
"Dünya hassas insanlar için bir cehennemdir"
Bu sözü buraya bırakıp kendi gözlemimi size anlatıyorum.
Instagram hesabında binlerce takipçisi olmasına rağmen paylaştığı her postta yalnız olan insanlar beni çok üzüyor.
Çekilen selfie'ye değil, onun arka planına odaklanıyorum.
Yaşı büyük olduğu halde dışarda çalışan insanları görünce çok üzülüyorum. Keşke böyle olmak zorunda olmasa
Düşünceli bir çocuk. Bir çocuğun düşünceli olmasına asla dayanamıyorum. Çocukların hep gülmesini hep mutlu olmasını istiyorum. Böyle bir dünya çocuklar için bile yok farkındayım ama istiyorum işte.
Sokaklarda, o koca kağıt çuvalını itekleyen çocuklar
Engeli var olmasına rağmen hayata tutunmaya çalışan sokak hayvanları
Bide şey vardı, okul yıllarından yine. Bir amca 65-70 yaşlırında engelliydi. Bir kolunu maalesef kaybetmiş. Kafe kafe sokak sokak dolaşıp, kiraz erik, yeni dünya, fındık falan satardı.
Cok sisman insanlari gorunce istemsizce huzunleniyorum.
Calismak zorunda olan cocuk/genc/yasli gorunce huzunleniyorum. Yasitlari parkta oyun oynarken, universitede cirit atarken, kahvehanede okeye donerken onlarin calismasi... ay aglamaya gidiyorum..
Sokak kedileri ya da köpeklerinin belki de bir kez bile başlarının okşanmadan yaşamaları ve bu hayattan çekip gitmeleri. Beni çok hüzünlendiriyor.
Bir çocuğun göz yaşlarını kendi silmesi benim yüreğime akan yaşları oluyor içim üzülüyor be..
Belli bir yaşın üzerinde çalışan insanlar, engelli vatandaşlara hiçbir şekilde destek olmayan insanlar, sokakta peçete satan çocuklar ve evsiz insanşlar gördüğümde bazen gözlerim dolar, bazen kendimi tutamam ağlarım. İşte o zamanlar hayata, düzene, insanların bencilliklerine çok kızarım.
Benim iki tane ablam var ve doğma büyüme kardeş istiyorum ama olmuyor. Binada kardeşi olmayan tek kişi benim. Böyle iki tatlış kardeş görünce duygulanırım. Hep bi benden küçük afacan bişey isterim yani bende kuzilerle ya da komşu çocuğuyla bu hasreti dindirmeye çalışıyorum ama olmuyor 😞
/
1