Kendine Bir Şiir İthaf Et - #1018487 - Popüler

ladyfierce · 2020-12-19T19:38:05.322Z

Kendine Bir Şiir İthaf Et başlığında paylaşılan en popüler dio'ları bu sayfa üzerinden görüntüleyebilirsin.

ladyfierce • 19 Ara 2020

İnsan sevmeli: bazen bir insanı, yahut bir ağacı, ya da kanadı kırık bir kuşu... zaten sevmezse insan, insan mı olur ?

mrcrw • 19 Ara 2020

sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında; yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum. yolumun karanlığa saplanan noktasında, sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum. kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık; evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar. in cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık. biri benim, biri de serseri kaldırımlar. şu an ruhuma dokunan tek şiirdir.

gregory_ • 19 Ara 2020

Eskiler alıyorum Alıp yıldız yapıyorum Musiki ruhun gıdasıdır Musikiye bayılıyorum. Şiir yazıyorum Şiir yazıp eskiler alıyorum Eskiler verip musikiler alıyorum Bir de rakı şişesinde balık olsam.

cinayetvaraga • 19 Ara 2020

https://youtu.be/ypVym8OvQRE

serenity_s • 19 Ara 2020

Mezar yazısı Bir gün beni sevecek olursun, Severken cesur ol küçük. Öpüşürken ağırlaşıyorsa dudakların Ve sağırlaşıyorsa ne varsa olan biten. Puslanıyorsa karalar ve ıslanıyorsa başkaların, Öp, düşünme. Bakarsın o zaman alırım seni. Bir karakolun önünden geçecek olursun, Geçerken adaletsiz ol küçük. Ruhum oradadır içeride. Kırık bacaklı bir sandalye ve ileride, Benden kopmuş bir kaç kırık cam parçası. Bu baharlar artık değmiyorsa dışarıda el ele gezmeye Dal içeri, düşünme… Bakarsın o zaman alırım seni. Bir mezarlığın önünden geçecek olursun Geçerken metin ol küçük. Bir gün sen de gireceksin o aydınlık çemberin içinden. Soğuk ve tozlu taşların arasında ararken ismimi, Sızlıyorsa için ve kanıyorsan derinden; Öldü de, düşünme. Sayılı nefes çabuk tükenir. Heyecanlanma, biteceksin. Unutma! O hayat seni yoracak, Sen bana geri döneceksin. Bir gün tekrar karşıma çıkacak olursun, Pişman olsan da dik dur küçük. Bakarsın o zaman alırım seni…

sairsel • 19 Ara 2020

Zigon Sehpa Bu gün ordaydım? Aynı yerde, aynı evde? Aynı kapıdan girdim içeri. Tesadüf bu ya aynı anahtar kalmış bende. Sandalyede yeleğini unutmuşsun, Masada kahkahanı, Mutfakda bardağını. Salonda duruşunu unutmuşsun. Sonra yan odada hıçkırığını, Koridorda gözyaşlarını. Kapıda çarpıp çıkışını unutmuşsun. Bir çiçeğin zehri düşmüş zigon sehpaya. Bir rujunun rengi düşmüş oval aynaya. O kavgadan arta kalan kırık bir vazoyla. İkimizin kalbi düşmüş tozlu balkona? Duvardaki resminde gülüşün kalmış. Son içtiğin fincanda dudak izlerin. Portmantonun yanında gidişin kalmış. Kapıda bıraktığın ayak izleri. Yastığının üstünde saçını buldum. Posta kutusunda mektuplarını. En son dinlediğin şarkını buldum? O hicazda kalmış göz yaşlarını. Yazan böyle yazmış demek şarkıyı. Nasıl anlam buldu sen olmayınca Neyleyim köşkü, neyleyim sarayı? İçinde salınan yar olmayınca? Bedirhan Gökçe

asit • 19 Ara 2020

Eski bir sevdadan kurtulmuşum; Artık bütün kadınlar güzel; Gömleğim yeni, Yıkanmışım, Tıraş olmuşum; Sulh olmuş. Bahar gelmiş. Güneş açmış. Sokağa çıkmışım, insanlar rahat; Ben de rahatım. Orhan Veli-İllusion, en bi sevdiğim şiirdir

sodem • 19 Ara 2020

Kayboluşumun beşiğini sallıyorum bu akşam Büyüyor yavaş yavaş Sırtında parmak izleriyle zamanın Bir tekir kedi ile beraber Seyrediyorum hayatı: O meleklerin cebinden düşen anahtardı, Son zikrin halkası Allah’ın son hatırası O bizim kaçırdığımız fırsattı Uğurböcekleriyle parmak uçlarında Küçümserdi hep ona olan aşkımı Gözünün yaşına bakmadan şimdi ben Kovuyorum ihtiyar

monaiman • 19 Ara 2020

Ben güzel gözlü kadınları severim Bir de küçük ayaklıları, uzun boyunluları Hem nasıl severim, öyle severim işte Terler avuçları, kesilir solukları Ben mahzun kadınları severim Yavru ceylanca kadınları, ürkekçe Hem nasıl severim, öyle severim işte Bilemezsiniz ne güzeldirler, öpüştükçe Ben akıllı kadınları severim Düşünen, az konuşan, çok bilen Her yerde, her zaman nazı çekilen Hem nasıl severim, öyle severim işte İçimde büyük, sonsuz ateşler yanmalı Ölümüm bile o kadının yüzünden olmalı Ümit Yaşar Oğuzcan Bunu bana yazsaydı biri nikahı oracıkta basardım...

lellu • 19 Ara 2020

Değişen ben değilim dönüşen savaş yaşlanmakla ıslanmak aynı şey: bir yağmurun gölgesinde ihtiyarlanmak şimdi ölüm bile yetmiyor acılarımızı tartmaya dostlar alıngan bir sahili pinekliyorlar bir merhabayı bıçaklar gibi artık selamlaşmalar değişen ben değilim dönüşen savaş artık zaman bile yetmiyor yaşadığımızı sanmaya yine de ışıklar bu kenti güzelmiş gibi gösteriyor geceleri... geceler... yani Ahmet Haşim in kafiyeleri... seni aklıma düşüren yerçekimi değil yalancı yıldızlar öyle uzaksın ki üflesem soğuyacaksın sarılsam okyanus bir aşka yetecek kadar ve anımsatacak kadar sebepsiz bir ölümü, acılarımız ve kafiyelerimiz var... işte hepsi bu kadar Yılmaz Erdoğan

badideasensei • 19 Ara 2020

Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek ... Saraylar saltanatlar çöker kan susar birgün zulüm biter. menekşelerde açılır üstümüzde leylaklarda güler. bugünlerden geriye, bir yarına gidenler kalır bir de yarınlar için direnenler... Şiirler doğacak kıvamda yine duygular yeniden yağacak kıvamda. ve yürek, imgelerin en ulaşılmaz doruğunda. ey herşey bitti diyenler korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler. ne kırlarda direnen çiçekler ne kentlerde devleşen öfkeler henüz elveda demediler. bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! Adnan Yücel

İlgili Başlıklar

Tarihe Göre