104
6 Tem 2021
Kafana Göre
Bugün herkes içinden geçen herhangi bir şeyi bu başlığın altında dio'laya bilir. Mutlu günler dio ahalisi.
Sadakat!
Ne menem şeydir bu sadakat?
Sadakat sır saklamak mıdır? Sessiz kalmak mıdır?
Kıyametin kopacağını bile bile...
Ölüm gibidir sadakat!
Pazarlığı olmaz...
Bir kere çizgiyi geçtin mi, yoktur dönüşü...
Ne umutlar fısıldarsa fısıldasın sana; hayat çeker gider.
Sadık kalmaz sonunda...
Ama kötülük öyle mi?
Hep yanıbaşındadır insanın...
Sözler verilir, sözler unutulur...
Gün gelir ihanet eden sadakat ister! Sadaka gibi verilmez sadakat!
İsteyen hepsini ister.
Sen hain değilsin.
Sen sevdiğine aşırı sadıksın.
Sevdiğine sadık kalan adam, kendinden vazgeçebilen adamdır.
Köpeği köpek yapan sadakatidir yeğen! Teslim olunmadan sadık olunmaz! Sadakat, sevdiğinin kalbini çıkarıp elinde tutmaktır.
Ama sadakat yeğenim, gerektiğinde o yüreği alıp yere fırlatmaktır.
Sadakat; ya birine koşmaktır, ya da birinden kaçmaktır.
Sadakat erdem değildir esasında; sevgiden kör olmaktır.
Hep kaçtığın şeye, eninde sonunda yakalanmaktır sadakat.
Sadakat, başkası istedi diye hain olmak değilmiş!
Sadakat, kendine sadık kalmakmış! Yemin etmeden bir daha düşün!
Çünkü sadakatla başlayan her şey ihanetle biter.
En sevdiğim şairden şiir paylaşayım :)
BEN SÖZÜN ŞEHRİYİM
Herkes beni ayrı söyler ayrı der
Ben sırrımı sezdirmeyen sihirim
Çıkışımda akışımda aynı yer
Kalpten doğup kalbe akan nehirim
Tanır beni aşk sancısı duyanlar
Tanır beni uykusuna kıyanlar
Tanır beni uğruma baş koyanlar
Sözcüklerin donattığı şehirim
Dadaloğlu, Koçköroğlu mertliğim
Nef’i, Neyzen, şair Eşref sertliğim
Kâh mizaha meydan okur dörtlüğüm
Kâh acı söz dedikleri zehirim
Nice türküm, gazelim var, şarkım var
Düz yazıdan dağlar kadar farkım var
Beni çalıp çırpanlardan korkum var
Arsız, hırsız üretmekte mahirim
Serbest bacım, aruz benim ağbeyim
Kalp rahminde duygu dölü bebeğim
Son dizemle kesiliyor göbeğim
Doğuşumla şadan olur şairim
Kaynağıyım çağlayanlar dil ise
Ben yağıyım söz sanatı gül ise
Beni duyup doğurmaktır hadise
Ben kendimi yazdırırsam şiirim.
Cemâl SÂFİ
Insan gormeye tahammülüm yok. Yalniz kalmayı cok seviyorum. Herkesten herseyden nefret ediyorum . Hicbir şeyden zevk alamiyorum ama gun sonunda ben neden yalnızım aw diye üzülüyorum....
Arkadaşlarım sabaha kadar boş yapıyorlar ve şuan konuşacak insan bulamıyorum. Buradan hepsinin aq sizi yine de seviyorum salaklar.
SAĞANAK
Önce birkaç yağmur damlasıydı ancak
Ve bir serinlik hafifçe hissedilen
Görünmez ellerce sağılan gökyüzünden
Ansızın boşandı sağanak
Ağaçlar secdeye varıyormuş gibi
Eğildiler önünde fırtınanın
Sadece üstünde komşu damın
Bir martı sessiz bir sabırla bekledi
Doğa kendi yazgısıyla uyumlu
Sanki bir şeyler anımsıyordu
Evrenin doğum gününce uzak
Sağanak ansızın başladı ve bitti
Tıpkı aşk gibi yaşam gibi
Yerini ıssızlığa bırakarak
Ataol Behramoğlu
Bir lamanın başka bir lama ile ilgili bir sorunu varsa, hoşnutsuzluğunu dile getirmek için dili çıkaracaktır. Ayrıca birbirlerine de tükürürler.
Çünkü neden ? Alfa yaratıklar