10
27 Eyl 2020
İşin Sonunu Görmeden Bir Heves Herkese Anlatıp Sonrada İşin Hüsranla Sonlanması
Ah bu ben.. Tam olarak bunu yaşıyorum sürekli. Nefret ediyorum bu huyumdan :(
Ben bu durumu sık sık yaşıyorum. Dilimi tutamıyorum çünkü. İnsanlarla hemen paylaşmak istiyorum mutluluğumu. Sorunlarımı, üzüntülerimi de paylaşmaktan kaçınırım. Hep kendimi üzerim yani anlayacağınız, hep kendimle kavga ederim. Enerjiden midir neden bilinmez ama iyi şeyleri ne kadar çok anlatırsam o işin sonu gerçekten hep hüsran olur. Ama paylaşmadan da geri alamıyorum kendimi. Belki bir gün öğrenirim mutluluklarımı kendime saklamayı.
Heyecanın kurbanı olma lanetidir. Aslında bir yanın daha tam belli değil hemen yayma dese de için içine sığmıyordur ve dayanamazsın.
Ah şu tez canlılık...
bu tam ben hele bir de bunu başka birisine anlamışsam durum daha fena. hem kendimi heveslendiriyordum hem de karşımdakini iş olmayınca da mahcup bir tavırla boşuna heveslendiğini karşımdakine anlatmak daha zor oluyor