83
14 Şub
İnançsızlık İnsanları İntihara mı Sürüklüyor?
Burada bahsettiğim inançsızlık bir yaratıcıya inanmamakla birlikte manevi bir hiçliğin ortasında bulunmak. İnançsızlığın insanları ümitsizliğe sürüklediği ve bununla birlikte kişinin bir çıkmaza girdiği psikolojik birçok araştırmanın sonucu.
Dini öğretilerin birçoğu sabır, her şeyin bir anlamı olduğu ve hiçbir çabanın, uğraşın karşılıksız kalmayacağı mesajı vermesi bundan. Bu öğretiler insanlara umut aşılamak üzerine kurulu aslında.
American Journal of Psychiatry'de yayınlanan bir çalışmaya göre kendisini bir dine ait hissetmeyenlerin hayatları boyunca belirgin bir şekilde daha fazla intihar teşebbüsünde bulunduğu ortaya konulmuş. Bu kişilerin intiharı bir ahlaki problem olarak görmemekle birlikte daha agresif ve yaşama sevinçlerinin daha az olduğu gözlenmiş.
Farklı bir çalışmada ise dini inançların intiharları büyük ölçüde engellediği yazılmış. Dini bir ideoloji haline getirip cihat gibi kavramlarla gerçekleştirilen intihar saldırıları konunun dışında tabii. Orada çok farklı bir psikoloji deyim yerindeyse beyin yıkama operasyonları söz konusu olduğu için oraya hiç girmeyelim.
Yokluk çaresizlik sürüklüyo bence ama bir sebep de sonunda gerçeği görme isteği olabileceğini düşünüyorum.
İntihar eden insanların mezarı başında önümü iliklerim.
Söyleyeceklerim bu kadar...
İnançsızlık degil inançlıların yaptıkları kötülükler ve birbirlerini mamuslulardan daha iyi kpruyup kollamaları bir uerden sonra insana saygısını yitirtiyor. Kendine saygını yitirdiğinde besenin bir önemi de kalmaz. İnananların çogu ya üçkagıtçı ya yaboz bu bütün inançlar da aynı. Bizleri bir yaratıcının olduguna ikna edemeyenler bizleri şeytanlaştırarak üstümüzden prim saglıyorlar.
Olmak ya da olmamak,
İşte bütün mesele bu.
Gözü dönmüş talihin sapanına, oklarına,
İçin için katlanmak mı daha soylu,
Yoksa bir dertler denizine karşı silaha sarılıp
Son vermek mi onlara?
Ölmek, uyumak?
Hepsi bu? ve bir uykuyla
Yürek sızısına ve bedeni bekleyen
Binlerce doğal darbeye son verdik diyebilmek?
Hangi insan gönülden istemezdi bu bitişi!
Ölmek, uyumak? uyumak, belki rüya görmek.
Ha! İş burada. Çünkü o ölüm uykusunda,
Şu fani bedenden sıyrılıp çıktığımızda,
Göreceğimiz rüyalar bizi duraksatır ister istemez.
İşte felaketi onca uzun ömürlü kılan da bu
Kim katlanırdı yoksa zamanın kırbaçlarına, küfürlerine,
Zorbanın haksızlığına, kibirli adamın hakaretine,
Hor görülen aşkın acılarına, adaletin gecikmesine,
Devlet görevlisinin kendini bilmezliğine;
Sabırla bekleyen erdemli kişinin,
Değersiz insanlardan gördüğü muameleye,
İnsan yalın bir hançer darbesiyle hesabı kesebilecekken?
Kim katlanırdı, bu yorgun yaşamın yükü altında
Homurdanıp terlemeye,
Ölümden sonraki bir şeyin korkusu olmasaydı?
Sınırlarını bir geçenin bir daha dönmediği
O bilinmeyen ülkenin korkusu kafamızı karıştırıp
Bizleri, tanımadığımız dertlere koşup gitmektense,
Başımızdakilere katlanmak zorunda bırakmasaydı?
İşte bunları düşündükçe
Ödlek olup çıkıyoruz hepimiz,
Ve işte böyle kararlılığın doğal rengi,
Endişenin soluk gölgesiyle bozuluyor;
Bulutları hedef alan büyük ve iddialı atılımlar
Bu yüzden yörüngesinden sapıyor
Ve bir girişim olmaktan çıkıyor adları.
Hey, o da kim? Güzel Ophelia!
Peri kızı, dualarında benim günahlarımı da unutma.
Hamlet - William Shakespeare
mesele sonrasında ne olacağına dair korkularla ilgili, din intiharın cezasının büyük olduğunu söyler, bu yüzden dini inanç engelleyen sebeplerden biri olabilir, benim için gerçekten öyle mesela.
Net bir şey diyemem ama intiharın normalize edilmesi sebep bence. İnançsızlık ya da ateizm adı her ne ise intiharı meşrulaştırıyorsa o sebep oluyor demektir.
Çaresizlik ile alakası var. İnanç bir çare midir? Kimisi için evet kimisi için hayır. Dolayısıyla bir dile inanmanın onun şartlarını yerine getirmenin bu konu ile hem alakası var hem yok. Bir ikilem var.
Din konusunun intiharı engellemek üzerinde etkili olduğuna birçok defa şahit oldum. Hayata son vermek çok kolay bir şeymiş gibi gözükse de hayatta kalmak için olan canlılarız ölümü hissettiğimiz an kurtulmak için çabalıyoruz. Garip bir durum
Bence öyle. Tanrının ve hayatımıza müdahalesinin olmadığına inanıyor olmak yalnız olduğumuzu düşünmek kendi yapıp ettiklerimiz çabalarımız dışında hayatımızın bir yere gitmeyeceğini düşünmemize sebep oluyor. Hayatımızı istediğimiz yere getiremediğimiz takdirde de otomatikman her şeyin son bulduğunu düşünüyoruz. Bununla mücadele edememe sonucunda da intiharlar ortaya çıkıyor.
İntihar fikri insanları inançsızlığa sürüklüyor aslında durum tam tersi kişi hayatında ters giden durumların sorumluluğunu kontrolü altına alamayıp hayattan yavaş yavaş uzaklaşıp intihar fikrine yakınlaştığında önünde duran tek engel sizin tabiriniz ile bir yaratıcı figürü oluyor bu kişiler vaktinde tespit edilip tedavi edilmezler ise intihar girişiminde bir adım daha ilerleyebilmek için yaratıcı figüründen uzaklaşıyorlar