Herkesin Bir Çocukluk Travması Olduğu Gerçeği
    • Popüler
    • Tarihe Göre
    Vidiom
    Bu başlığa vidio eklemek için telefonundaki dio uygulamasından giriş yap!
      peripedia
      Umarım güzel Dio gençlerinin hayatlarını ciddi anlamda etkileyecek bir çocukluk travması yoktur. Çocukluğumuzda yaşadığımız her olay bugünümüzü öyle ya da böyle etkiliyor ve şekillendiriyor. Benim çocukluk travmam annemin düzenlediği, üzerine örtü örttüğü ve çok özendiği koltuklara rahat rahat oturamamdır. Bugün hala üzerinde örtü olan bir koltuğa otururken endişe ederim.
        fuckerfukara
        Köyümüzdeki ahırda çok sevdiğim bembeyaz bir tavuk vardı.ismini pistan koymuştum gürcüce kar gibi anlamına gelir. Hep severdim oynardım. O akşam yemekte tavuk vardı ertesi gün ahıra gittim ama pistan orda yoktu. 9 yıldır ağzıma bir parça tavuk sürmedim
          benita
          Pek huzurlu bir çocukluk geçirdiğim söylenemez o yüzden ne zaman, nerde kavga olsa elim ayağım titrer o ortamdan direkt uzaklaşırım, kavga eden kim olursa olsun
            dr.rock
            Pederin her gece içirdiği koca bardak kaymaklı süt, böyle kaymakları ağzıma yapışırdı falan Sütten tiskiniyorum
              gfb_efe621
              Salıncaktan korkuyorum çünkü küçükken onun yüzünden kafamı çok feci şekilde yere vurdum.Beyin kanaması geçirmem mucize yani. Adeta o gün beynim patladı yani.
                redblack
                Benimkisi kendi kaşıntımdan oldu, ilkokul 4. yada 5. sınıftayım abim de lise 1'e gidiyor, nasıl kızdırmışsam adam cinnet gecirmis sanırım, beni kucakladı 5. Katta oturuyoruz o zamanlar, balkondan dışarı cikardi, kollarındaki güc bitip gevşese sümuk gibi yapisacam asfalta, kalbim g*tumde atiyor resmen, belki bir anlık bir hareketti o ama bana o süre o kadar uzun geldi ki, o gunden beri yukseklik korkum var.
                  sedefartuny
                  Benim anım bir hayli komik ve değişik. 5-6 yaşlarındayken benden birkaç yaşa kuzenimle kavga etmiştik. Benim boyum yaşıtlarıma göre uzundu. Kavga esnasında küçücük boyu ile kuzenim göbeğimi ısırmıştı. Dişlerinin izi çıkacak kadar, resmen yemişti çocuk göbeğimi. 10'lu yaşlarıma kadar küçük çocuklar göbeğimi ısıracak korkusu ile bir metreden daha fazla yaklaşmadım onlara. Hep göbeğimi ısıracaklar korkusu ile yaşadım. Şu an size bunları yazarken de göbeğimde o acıyı hissediyorum. Alın size çocukluk travması.
                    libidio
                    Eee olmaz mı.. Ama söylemem :(
                      bisosyolog
                      E normal değil mi? Hepimiz bir toplum ve aile içine doğuyoruz. İnsanın olduğu yerde mükemmellikten söz edemeyiz
                      /
                      0

                      Tarihe Göre

                      İçerik bulunamadı.