117
9 Ara 2020
Hala Tekrarladığımız Çocukluk Günlerinden Kalma Ritüeller
Çocukluğa özgü olabilecek bazı hal ve hareketleri, davranışları bugün bir yetişkin olarak hala yapıyoruz. Gece lavaboya ya da mutfağa gittiğimde hala odama koşarak dönüyorum mesela. Karanlıktan ya da doğaüstü güçlerden korkmuyorum ama adı üstünde alışkanlık. Koronavirüsten önce duvarlara sürünerek, yolumuz üzerindeki levha ve benzeri materyallere vurup ses çıkarırdım. Çekirdek çitlerken içlerini biriktirip öyle yiyorum mesela. Çevremde hiçbir zaman büyüyemeyeceğimi iddia edenler var ama tekrarladığım bu eylemlerle çocukluk günlerimde hissettiğim duyguları tekrar hissediyorum. Bizi biz yapan şey bu duygular değil mi zaten?
Çaya bisküvi batırmak.
İğrenç olduğunu söyleyenler var ama hala yapıyorum, çocukken de çok yapardım.
kaldırımdaki çizgilere basmama oyunu 🤦🏻♀️
özellikle şu kaldırımlarda çok zevkli oluyo
bulutları sürekli bir şeylere benzetmek. bazen kaburga dolmasına bile benzetiyorum
Kurumuş yaprakların üzerine bir hışımla basıp çıkardıkları sesle mutlu olmak.
Rafadan yumurta yediğimde, bitince kabuğu yediğim yumurtalıkta ters çevirip yememişim gibi tutuyorum, yaş 28.
Su birikintisinde zıplamak. Eve gireceksem tabi. Rota baskaysa parmak üzerinde geçiliyor ordan