23
16 May 2020
Hadi Biraz da Aile Evi Teröründen Bahseledim...
25 yaşıma kadar ailemle yaşadım, hatta son bir kaç senedir kendi derebeyliğimi kurmaya başladım, fakat ailemle evde fazla rahattım bir erkek olarak , şu eksikti yada bu beni bitirdi diyiceğim hiç bişi yaşamadım . Babamın ansız espirileri hariç :))
15 yaşıma kadar babamdan şiddet gördüm hakaret yedim sokağa atıldım annemde buna dur demedi kimse demedi çünkü babam toplumun önünde örnek babayı oynadı sonra vefat etti
Doğduğum günden beri başa çıkmaya çalıştığım ve neticede sinir hastası olmanın eşiğinden döndüren saçma bir olaylar silsilesi.. annemle doğduğum günden beri anlaşamıyoruz.. 3 yaşındayken hastalandığımda bana bakmak için kız kardeşimi Samsun'a yollamak zorunda kalmış 15 günlüğüne kardeşim orda hasta olmuş ... Onun için bile beni suçluyor ... Sen hasta oldun diye ben evladımı yollamak zorunda kaldım diye. . evet evladım dediği tek insan hep kız kardeşim oldu.. benim için de genelde asla ona itaat eden bir insan olmadığım için Tuba diye bahseder... Ha bazen yorulup onun istediği gibi itaatkar davrandığımda canım kızım diyor hakkını yiyemem..