11
9 Eki 2020
Fobilerin Genetik Olduğu Gerçeği
Bugün fobilerin genetik aktarımla DNA'mıza işlediği bilgisini öğrendim. Kendimi bildim bileli kedilerden korkarım, fobim olmuş durumda ve asla çözemiyordum neden bu kadar korktuğumu. Başlarda bir çocukluk travması olduğunu düşünüp annemi sıkıştırmıştım ama kedilerle kötü bir anım da yoktu. Büyük olasılıkla genetik bir aktarım söz konusu.
Olabilir, şaşırtmadı beni bu durum. Fobilerimin hep çok anlamsız olduğunu düşünürdüm. Burada açıklayamayacağım türde gereksiz ve saçma fobiler. Şimdi genlerimi sorgulamaya başlayabilirim. Acaba hangi üst soyumdan aldım bu saçma fobileri.
Daha neler neler
Eskilerde bag bahce tarla korumak icin disarda yatan dedeler.Ellerinde tufek.Uyuyor ama yattigi yerden ayagini asagi sarkitip salliyor.Dusman gelirse uyanik sansin.Uykusunda ayak salliyor senelerce
Kusaktan kusaga akiyor sonra.Yeni nesilde uykusunda yatagin ortasinda ayak, bi saga bi sola sallanio hafif hafif :)
Annemin yükseklik korkusu var. Benim hiç olmaz. Benim ise karanlık var. Ailede başla kimsenin yok?
O zaman çocuklarıma evde yalnız kalma fobimi aktaracağım demektir bu. Hayattaki en büyük fobim, hayatımı bir o kadar zorlaştıran fobim. Evde asla yalnız kalamıyorum, gündüzler de dahil olmak üzere hep yanımda biri olmak durumunda.
Bugün fobilerin genetik aktarımla DNA'mıza işlediği bilgisini öğrendim.
kaynak paylaşsana eğer yakınlarında bi yerdeyse
Genetik okuyorum. Tamamen saçmalık yok öyle birşey. Ayrıc tecrübe ile de sabit. Babam her türlü börtü böceği eline alır, içinde uyur hiç korkmaz. Benim ödüm patlar, aynı odada bile duramam.