0
9 Kas 2022
Filibeli Ahmet Hilmi / Âmâk-ı Hayal 10. Bölüm (Sesli Kitap)
/fa0fa5bd6bb4a642dd89af4abe6630a18b7a47bf/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png)
Vidiom
Bu başlığa vidio eklemek için telefonundaki
dio uygulamasından
giriş yap!
/21d3dbca741d9d27b6832416773bd2c66741650d/53616c7465645f5f52a8891b576d727056089fceb2ae6f7e559a2188bd4b3cd060337a36b5ec17989a364a55e27ba598752c7171401fc1affd734863612ac21fb69c3b38e5ab7aa2eac4904c53221b718dd6950cdeb8ddfb41cb97bf01f17d2fdf37fc16abae5748d08c05c5ea8e9167.jpg "ayhanyalcin")
Filibeli Ahmet Hilmi / Âmâk-ı Hayal 10. Bölüm (Sesli Kitap)
✒Bugün Aynalı’nın davranışlarında bir durgunluk, bakışında biraz üzüntü vardı. Uzun süre sustuk ve düşündük. Ben seyrettiğim gariplikleri düşünüyor ve insanoğlunun ortaya
çıkardığı fikirlerin birbirleri ile olan zıtlık ve çokluğuna şaşırıyordum. Aynalı’nın sözleri beni düşüncelerimden
uyandırdı. Dedi ki:
– Ben yalnız ney değil, saz da çalmasını bilirim. Bütün çalgıları da çalmayı bilirim ya! Dur biraz, bugün sana biraz saz çalayım.
Kulübesine girip bir saz getirdi. Dervişçe bir taksimden sonra okumaya başladı:
“Zahit bize ta’n eyleme,
Hak ismi okur dilimiz.
Sakın, efsane söyleme,
Hazrete gider yolumuz.
Erenlerin çoktur yolu,
Cümlesine dedik beli.
Ko desinler bize deli,
Usludan yeğdir delimiz.
Muhyi sana ola himmet,
Âşık isen can ne minnet,
Kisvemizdedir dallımız.”
*
Dalmışım. Görüyordum ki büyük bir sarayın içinde çok küçük bir pencerenin önündeyim. Bu pencereden binlerce kişi alacak şekilde büyük bir odayı görüyordum. Odanın etrafı
benim pencerem gibi küçük küçük pencerelerle doluydu. Her birinde bir insan oturmuş, odayı izliyordu. Odanın içinde zümrütten ve yakuttan yapılmış oturaklar üzerinde başları
taçlı, çoğunun yüzleri peçeli yüce ve kendinden emin kişiler oturmaktaydı.
Oturaklardan bir kısmı daha yüksek bir yerde ve mücevherden yapılmış olup, bunların ortasında ve hepsinden yüksek bir oturak boştu. Bu oturaklarda oturan kişilerden biri
ayağa kalktı ve:
– İnsanoğlu gelmiş, bize bir soru soracakmış. Kabul ederseniz gelsin, dedi...
*