26
26 Eyl 2020
Evcil Hayvanıyla Sürekli Konuşan İnsan
Sürekli olarak yapmakta olduğum bir durumdur. Daha eve geldikleri ilk günden itibaren insan konuşmaya başlıyor. "Doydun mu tontişim?" "aman uykusundan mı uyanmış bu şapşirik" filan derken gününü anlatmaya başlıyor insan.
Geliyorum eve, yalnızsam başlıyorum. Biliyor musun gece, bugün işte böyle oldu şu bana şunu dedi ay çok şaşırdım filan diye. o da böyle karşımda iki patisi nizami bir biçimde aynı hizada bana bakıyor "ne diyor bu salak der" gibi. Arada ben es verdiğimde miyav filan bile diyor :)
İlk başta evde babam bunu duyduğunda şoka girmişti.
Geçen gün fark ettim ki o da konuşuyor onunla. "Bu tarafa mı yatacaksın iyi peki hadi döndüm sana sırtımı" filan diyor :)
+ hayat çok zor karabaş
- hav hav
+ evet, sende sıkılıyosun biliyoru ama yapcak bişey yok.
- hav hav
+ yok ya. ben katılmıyorum. bence insan hayatı kendi zorlaştırır.
- hav hav.
+ saçmalama bee. niye bu kadar kötümserin
- hav hav.
+ tamam uzatmayalım konuyu. benim yatmam lazım.
- hav hav.
+ sanada.
Benn ya bi balığım varr ismi lazım değil fjfnf onla hep dertleşirim bilir kendisi tüm dertlerimi :(
bir köpeğim vardı herşeyimi anlattığım şimdi onun yerine baktığımda bir boşluk dertlerim onunla beraber gitti 😭😭😭
Konuşurken bir de sesim otomatik olarak inceliyor, bebek seven teyzelere dönüşüyorum.
Kuşum var adı tarçın dertleşiriz. Arada birlikte ağlar birlikte uyuruz. Oğlum gibidir çok seviyorum kendisini
kedimle konuşurdum bakardı öyle sadece sanki anlıyormuş gibi terapi gibi gelirdi