Eleştirinin Milli Sporumuz Olması
Herkesin birbirini eleştirdiği, bu eleştirilerin yapıcı olmaktan çok uzak, kırıcı ve kişilik haklarını zedeleyen cümlelerin sarf edildiği dönemlerden geçiyoruz. Anne olmayan arkadaşlarım anneliği eleştiriyor arkadaşlar bu nasıl bir şey? Tamam bilgi çağındayız herkesin okudukları, öğrendikleri, duydukları var. Bunları paylaşmak çok güzel ama dilinizi de bu niyete göre törpülemeniz gerekmez mi? Emir kipleri, üstten konuşmalar bunun adı eleştiri mi şimdi?
İnsanlarla hemen kaynaşamadığım, etrafıma gülücükler saçmadığım, soğuk ve mesafeli olduğum için bir hayli eleştiriliyorum. Dediğiniz gibi bu eleştirilerin bir çoğu da çok kırıcı ve yakın çevremden geliyor. İnsanları bir salsanız mı acaba? Bırakın herkes istediği gibi yaşasın. Neden insanları değiştirmek için çabalıyorsunuz?
AYM Başkanı'nın İçişleri Bakanı'na hatırlattığı gibi;
''İnsan, dilinin altında gizlidir'' demiş Mevlana.
Ben bazı insanların bunu hobi olarak yaptığına inanıyorum artık. Kırıcı eleştiriler yaptıkça daha mutlu oluyorlar. Kendilerini daha iyi hissediyorlar. Bunun adı eleştiri değil orası ayrı tabii ama. Çok saygısız bir noktaya doğru evriliyor bazen.
Yattığın yerden yapılabilmesi ve eleştiren insana kendini önemli/üstün hissettirmesi neden milli olduğunu açıklıyor bence. Eleştirdiği konunun bile tam olarak ne olduğunu bilmeden bok atarak normalde bu konu hakkında fikir beyan edemeyecek insanların bir anda bilirkişi kesilmesi de bu millileşmenin boktan bir sonucu.
Hiçbirini dikkate almam. Fikirlerini ve eleştirilerini dinleyeceğim ve değerlendireceğim bir iki kişi vardır. Onların dışındakileri gereksiz görüyor ve müsade etmiyorum. Eleştirilmek istemiyorsanız ya da kötü niyet olduğunu düşünüyorsanız buna müsade etmeyin. Açık açık bu konu hakkında konuşmak istemediğinizi beyan edin.
Eleştiriyi düzgün yapabilirsek tamam da eleştiri artık dedikodu seviyesine erişiyor o yüzden bu ayrımı iyi yapmak lazım.
Eleştiri hem olumlu hem olumsuz yapılır. Bizim insanımız eleştiriyi olumsuz bir şey olarak algıladığından her olumsuz şeye eleştiri yapıyorum diye yaftalama yapıyorlar. Olumlu şey söylemekten de imtina ediyorlar. Bu düzen insanların algısıyla oynuyor gerçekten.
asıl milli sporumuz olan eleştirinin ne anlama geldiğini bilmeden konuşulması.
Kıcımızı kaldırıp hiçbir iş yapmayız, gonlumuzu de boyle rahatlatırız. Ben hicbir halta yaramıyorum, bari diğer insanları eleştireyim onlara camur atayım mantığı
Aaa bayılırız eleştirmeye, bilmeyiz ama paso eleştiririz. Çünkü çok haddimiz ya eleştirmek, üzmek, kırmak..
Seviyorum eleştirmeyi ota şeye laf etmeyi. Sanki kendimiz çok mükemmeliz ya 😒
Bayılıyoruz milletçe yermeye ya. Yaptığımız en iyi şey olabilir hatta. İyi-kötü her şeyi eleştirme potansiyeline sahibiz maşallah. Bir baltaya sap olamadığımız için...
Bence özgüveni eksik bir toplum olduğumuz için eleştiriyi çok seviyoruz bir şeyleri linç etmek hoşumuza gidiyor çünkü aslında nefretimiz ona değil kendimize.
özgüven gösteren çoğu kişide ya arsız olmuş ya da öyleymiş gibi davranıyor