24
20 Haz 2022
Depresyona Bağımlı Hale Gelmek
/fa0fa5bd6bb4a642dd89af4abe6630a18b7a47bf/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png)
Vidiom
Bu başlığa vidio eklemek için telefonundaki
dio uygulamasından
giriş yap!
/0e4a1ae4f5bd593a2d5eb0472fc043865a61ac67/53616c7465645f5f64c46b1f6ff6d99f218706ec5f773359a87b78e1f2789d53198e16a0420eaefec89d87987eac5da81169c506779ce963e6d3d1d53afc142dfba46691109e1c436afeefe1bebd8f710c17389c6a69b549894394fef60dfc0218e52b646ae63c63f88b30539b4f32be.png "beyazatletmerto")
Yıllardır süregelen majör depresyonumdan anladığım kadarıyla (en azından bende etkisi bu şekilde), mutsuz yaşamaya o kadar çok alışıyoruz ki, ufak mutluluk verici bir an veya yapılan bir iyilik bize garip geliyor. Gitgide Dostoyevski'nin köpeğine benzemeye başladık...
Sürgünde Dostoyevski, hapishanedeki bir köpekle, insan ilişkileri üzerine gözleme dayalı bir deney yapar.
“Köpeği takibe alır ve yanından geçen her mahkumun onu tekmelediğini gözlemler. İlginç olan şey, köpeğin mahkumlardan kaçmaması ve yanına bir mahkum yaklaştığında eğilerek tekme pozisyonu almasıdır. Köpeğin her yanından geçen her mahkum köpeği tekmelemekte ve köpek buna bir tepki vermemektedir.
Dostoyevski de, bir gün köpeğe yaklaşır ve onun başını okşamaya başlar. Köpek bir süre şaşkın şaşkın ona baktıktan sonra, hızla yanından uzaklaşır ve acı acı havlar.
Önüne gelen mahkumun tekmelediği köpek, o günden sonra nerede Dostoyevski’yi görse ondan kaçar ve ona bir daha asla yaklaşmaz.”
/9baa229dcbf9d0d5cee1048d5d7e8b9ec67ca1e9/53616c7465645f5f64ce68d66a33eeac625d10035e82a8a5096b5cf653259b6ca6f15840b62f1eb02c0647a14833cc04694df99f178c740461dc4bce66a8faf4e3c06646afb4ccf9a06b72f8aa9420c1025923e505af15284b885e7fac524c9ceca0f3bf09ea95a84865d7b273760699.jpg)
/39c3875e9871c1c7d3c8e2e4653ed9d8e20106ba/53616c7465645f5fad433dee3020652b32b8f6b8e59fcd14a92606f3a4847c374bba7d6082cf4e20189776e0edd50b1a3b0d301f1f2c2249b268f5f3c9dfe427c50afc09845cd2cb728b5ed690889c82f501ef4986014e56fe639e433d6d32de4c8115b75518c6068db13a5019d88c61.jpeg "catherine-earnshaw")
Güne mutlu başlamıştım.
Ta ki bu yazıyı okuyana kadar :d
/d9d1973988db105651c6f3337efa27e06d2f9161/53616c7465645f5fc7ee0f9d6234176be1c0e8bcc810035ffef7de0f322ef1b18353d17ee64c91959c3505fedb41a60d8e74d889ee5ea577a93e00d35575e153d44f7cdb1e843ff078cac3e35006bf6abf9b23e3e7a12d6177a7ef240bc7b1f553ae1290fa6dbfbd8cac9228d7f23d42.jpg "serpillkrsn")
Sanırım hep insanın içinde bir yerlerde gizli olarak hayatını sürdürüyor. Kendimde bunu farkettim. Atlattığımı sanıyorum ama hep içimde bir yerde sinsice beni tüketiyor. Sonra bir an ortaya çıkmak için uygun zamanı kolluyor ve yıkıcı bir olay ya da acı verici birşeyler olduğunda aniden içimizden çıkıyor. Aslında hep orada ama sadece bizim haberimiz yok. Bir anda ortaya çıkınca farkediyoruz ve o zaman çok geç oluyor.
/b347eb6539e1a8cc852215d0325afebb45b04e61/53616c7465645f5f946e76ce43f931bd65e09b61b5b0a56fb9e238c215dc464250968c4d6553636caf7526946b5307629704892e0e6a44c8806624505dff577f2022551a861a7d1c497edcf2e53856e5857ce08c527c24dbb3133aee3f7f362159784ff862b8411ab756067f71a56007.png "alonebyself")
Sürekli gülen bir insan olmama rağmen ne zaman zihnim boş ve yapacak düzgün bir şeyim yoksa sürekli depresyona girmiş oluyorum. Kaçamadığım bir durum
/21685f04df814653e99ed52b092db4524a178e4a/53616c7465645f5f4f740215a3979a3cf8b5997922bd4935c3c526f750c2bf5d242749084ac925780262aac30d6dd147b69dc3f168823750bb9498ae6e09a8bc1c68ae375e21efe6acf6ba458398151a868078b391956f4f47d313bbfce68182a41b4c574a6aca362a84f43b5c1e4c3f.jpg "duru_")
benim çıkamadığım ve şeyler insanlarda bağımlılık yspınca gereksizce sinirleniyorum