15
5 Mar 2021
Çocukluk Yaşantısı Tüm Hayatı Etkiler Algısı
/fa0fa5bd6bb4a642dd89af4abe6630a18b7a47bf/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png)
Vidiom
Bu başlığa vidio eklemek için telefonundaki
dio uygulamasından
giriş yap!
/9921b47ee5caa9840fecbb8744928df798099076/53616c7465645f5f63ca23686d17d79a2c08097bd76d06128ceb61d9a49168be133bec45a72f34162e69fb49048732cc8589ae0ab4cd2c8ce9ebad6cc01b5ec31e503ded2d65dc026b7e3feacea22b0e5349d7e8fe6294e4ebeb8550cdbc8215021a7fcbfc943a86afa84eb3edd6f1f9.jpg "pillowtalk")
Adler ve Freud bu konuda pek çok şey öne sürüyor. Birlikte düşündükleri noktalar da var ayrıldıkları noktalar da. Ama çoğunlukla fark ettiğim şey çocukluğun inanılmaz etkili olduğu. Siz katılıyor musunuz bu duruma?
/e3a9755244e88fdaee02bb6ac852d5f9cc5ca8e2/53616c7465645f5f3a9c68ef54dbf31a197c4def385d2ed63b6ed5df9b7358a14d887913bd9aba0514180c0c256969470c41d65b2f9018fee28932f146f461cc9adab8b66129b2362b68c396dec145c50349968d7fbf6e707f862320bdd1fde9f04e1ae342de53f942d8dc97ede114f9.jpg)
/bdee5527feed2683a89fa6f70577e9b0b99fe23f/53616c7465645f5fbbaf3ca662b9ccf951e5bc8e68a87edebdd4aebf3756ec6a22ed70eb296644519b389fc7b82aa2e89edf98ba236797c4ace9ef87b3badb52aa2fd202fbf3e038e56ace612488c94f2755cb3f00cc3e502b49df5782d01ebd45be4a58209c8f7cb7b54d18d0532979.png "fromspace")
Elbette çocuklukta edindiğimiz alışkanlıklar ve yaşadıklarımız karakterimizi oluşturur fakat insan 7 sinde neyse 70 indede odur sözüne katılmıyorum. İnsan bazen değişebilir, değişmek zorunda kalır. Ve çocukluğunda edindiği karakteride değiştirebilir
/8eedfc2b5fc9db6aa0fd9428cb059ecb37d08119/53616c7465645f5fc83afb9c6ea3b2bbfe2e9042b84a3be0e5b936a2c5c680c1113e39ab0df4829bc731d5dde0a668e9dd59aefdac40cf22fedd949744ef2845749aadfbf2ea2cae73dc58d87eecdf5e4794638e9ecfc468779e777f14abc2324082fb340ccf7fa74bdec9645e5ac690.jpg "kania_")
Benimde küçkken tatlış ponçiş bir kızken annem babam ayrıldı hergün babam gilin ailesi annanemgile geliyodu kavga ediyolardı küfürler filan yağdırıyolardı tabi küçük olduğum için o zaman idrak edemiyodum artık anlıyorum kimin haklı olduğunu.1 yıl sonra geri barıştılar ama ben ozaman çocukluğumu yaşayamamıştım herkes ailecek parka filan giderdi annem işte çalıştığı için ve babamlafa ayrı olduğu için ben hep annanemle giderdim.Bundan dolayı yanlız kalma korkum var(kusura bakmayın biraz ağladığım için yanlış filan yazmış olabilirim)Ondan dolayı hep ailemle vakit geçirmeye çalıştım çünkü her zaman bu konu açıldığında kendimi yanlız hissediyorum.Bazende düşünüyorumki acaba ben bu yanlızlığı hak ediyomuyum
/3625ddfd9dc23e808240ba65f5f81af54c03e5ea/53616c7465645f5fa7b1090db1a4aa2a8e874ea41992fe2a5d589e7c8dfc50eedbcb7745c9d06902fa817b35b33030c2bbb1a2501156f8a60a1bac02c0996fdafc2e7edbf27c880569c4cb3fcc491532244de69fc28ff5d83ecb340ad821dd6dfac3b4b1b4bf017a36647778d1cbb521.jpeg "mrsnl33")
Ben de annemle babam ayrıldığında on üç yaşındaydım.Cocuklugumdan beti söyle düşündüğümde babamla ilgili hatırladığım güzel anım yok denecek kadar az.Bunun psikolojik cokuntusunu açıkçası hala yaşıyorum.Bi kaç defa benim önümde anneme vurmuştu mesela.O anlar bazen zihnimde tekrar canlanıyor.
/e28e1f07b57a6f63175cb0ecb9dfec3d9053ebe0/53616c7465645f5f6761d90560a282089872cc47c5f7debb830fac9315213f718926522b9b7dcf58435e792ebec629179049f8ac53083e37d1fc7ffceaa2f6f69ffc866e2bdc4be5d7c6a75928f0c9ab0aacb31b79a5fc352c9a8bd026cc2af8ded472ad97a1e2b9bb627f9555e400ec.jpg "ilmer")
/8b24161523e92f44e58283ff5c290ddeacc994a3/53616c7465645f5fa6996cc555c5e40c63bd7a46c0a890d293e5450c4f65a64bbc1ab22fc0b565e2140d8647c9ba3ed8c34ca04ce10a0adf6ddb54e5b2c68bd401bf03212a80eacbb7707afaea4dd2bdc0d73c08a1471455f34f58487ff6a69153e73bef93373abffd3130c155ab3ca2.jpeg "mevsimlerdensnbahar61")
Güzel çocukluk geçirmiş insanlar istisna bu ülkede çünkü kocaman bir iletişim kopukluğu mevcut aile yapılarımızda hele ki o zamanlar ve şartlarına göre ilişkilerin çoğu sağlıksız işte o yüzden kocaman bir kalp kırıklığı olan çocukluk anıları birikiyor hafızamızın unuttuğumuz ama ufak bir an da canlanan kısmında, buz dağının görünmeyen yüzü misali ama bunların arkasına sığınıp yaşayan insanları aciz bulurum istisnalar hariç hayat algımızı etkilese bile artık doğruyu yanlışı ayırt edebilme yetisine sahibiz o yüzden geçmişin hayatımızı etkilemesine izin vermemeliyiz çünkü ondan bir sen doğuyor ve seni şekillendiren yine sensin öyle yani
/3b11650ccdf9409c05bcbb2f0448239085c50bed/53616c7465645f5fd413d3f0a9b429b3e8108ef6552f341fde558be0c81685376f26071e74eb90fb488bcd2caba86ac117982b3dbfa0f0f2dd55eb4b0dcdae87a55fb24b48848e1fb3f310f73d9dd5ad794dd2f271b71f27c26463bfd6827696b99b10cb28ae48e9977a6587826dc542.png "lutfensakinol")
Kesinlikle katıldığım bi algı. O zamanda o kadar çok şey kazanılıyo ve kaybediliyo ki... bilinçaltımıza işlenen sevgisizlik bile çok farklı şekilde ortaya çıkabiliyo içki ya da şiddet gibi. Bi yuva kurmak zor, bi çocuk yetiştirmek çok daha zor. Bunu anlayamamış ve gelişigüzel yetiştirilen çocukları 3. Sayfa haberi olarak görüyoruz. Çocuk yetiştirmek sorumluluktur ve ne yazık ki bunun bilinçsizliğiyle yaşıyoruz.