27
6 Tem 2020
Çocukluk Arkadaşlarınızın Büyüdükçe Çok Değişmesi
Çocukluk arkadaşlıkları çok garip değil mi ya? Bir zamanlar ölümüne bir birinizi savunduğunuz, efsane ikili gibi gezdiğiniz insanların zaman geçtikce tamamen kendi menfaatini güden ve sadece kendi sorunlarını önemli tutan birisine dönüşmesi gerçekten insanlara olan güveni de bitiriyor...
Çocukluk arkadaşlarınız var mı? Varsa hâlâ yakın mısınız, yoksa, asla eskisi gibi olamayacağınız bir konumda mısınız?
Hikayesi olan varsa yazabilir, okumayı çok isterim🙂
En yakın çocukluk arkadaşımın bir gram değişmemesi ve hala en iyi arkadaşım olması.Tabi ki lise arkadaşı üniversite arkadaşı derken binbir türlü insan girdi çıktı hayatlarımıza ama kimse insanın çocukluk arkadaşı gibi olamaz. Burdan da tekrar sçs kankicim <33
Hiç çocukluk arkadaşım kalmadı. Kuzenim çocukluk arkadaşımdı o bile yok artık. konuşmuyorum.
Vardı böyle arkadaşım. Kendisini çok severdim, hala da boş değilim. Fakat irtibatı kopardım. Yolun açık olsun reis, etrafındakilere sabır diliyorum. Gözünü doyuracak kadar para kazanırsın umarım.
Kimse eskisi gibi kalmıyor ki bizler de büyüyoruz değişebiliyoruz, belki de onlar bizim için aynı şeyi düşünüyordur
İnsanına göre değişiyor. 10 yaşından beri tanıdığım bir arkadaş vardı, ölümüne kankeytoyduk sözde. Bir sevgiliye komple satıldık. Tabi bir de 22 yıldır bildiğim bir vaka var, o apayrı, ibretlik o. İnsan 1 gram değişir be adam yazıque l:m
Çocukluk arkadaşı dediğin büyüdükçe kendi hayatına yöneldikçe kopan bir arkadaş. Değişmiyor yani. Hayatın getirileri öyle yapıyor biraz.
Çocukken tek dusundugum oynamak, acilarim parcalanan dizlerimdi. Yaş ilerledi fikir ayriliklari oluştu, yaşam koşullari, egitim duzeyleri degisti, ya çok sığ gelmeye başladilar ya da onlar karşısında yetersiz kaldigimi fark etmeye basladim, farkli seyler yaşadik, hayat hamurlarimizi farkli yogurdu, bir sekilde karsilastik ve oturup bir çay içtigimizde farkliliklarin farkina vardik.