56
22 Kas 2020
Çocukluğun Geçtiği Yerlerde Yıllar Sonra Tekrar Yürümek
Bu deneyimi yaşayanlar anlayacaktır. O kocaman bir dünya yarattığımız sokakların, evlerin ne kadar da küçük olduğunu. Arkadaşlarımızla oyunlar oynadığımız, bisiklete bindiğimiz sokaklar, annelerin bir yerlerden eve çağıran seslerini işitmek. Her şeyin değiştiğini ama aslında hiçbir şeyin değişmediğini hissetmek, biraz hüzün, biraz mutluluk.
Hiçbir şey aynı değildir ama insan yine de kendinler bir şeyler bir izler bulur. Sanki dün yine o sokaklarda oyunlar oynanmış gibi bir his oturur, sanki hiç uzaklaşmamış hep aynı çocuk olarak kalmışız gibi.
Bende yaptım bunu Güvercinle gittik gezdik
Be ıssız adamdaki sahneler yaşandı
çok romatikti mk ya
yapın güzel oluyo
Kentsel dönüşüme uğramış benim çocukluğumun geçtiği sokaklar. Büyük büyük binalar yapılmış, insanlar değişmiş. İnsan bir buruluyor, üzülüyor ama yine de güzel bir duygudur. İyi hissettirir. Hele o küçük çocuğun bir zamanlar olmak istediği birine dönüşmüşsen tadından yenmez.
yıllar geçmiş olsa bile,çocukken mahallede her yaz saklambaç oynadığımız köşede toplanıyoruz arkadaşlarla :))
Çocukluğum hemen yokuş aşağı. Ankara'da mahalle denilmez yokuş denilir fnsm