56
22 Kas 2020
Çocukluğun Geçtiği Yerlerde Yıllar Sonra Tekrar Yürümek
Bu deneyimi yaşayanlar anlayacaktır. O kocaman bir dünya yarattığımız sokakların, evlerin ne kadar da küçük olduğunu. Arkadaşlarımızla oyunlar oynadığımız, bisiklete bindiğimiz sokaklar, annelerin bir yerlerden eve çağıran seslerini işitmek. Her şeyin değiştiğini ama aslında hiçbir şeyin değişmediğini hissetmek, biraz hüzün, biraz mutluluk.
yıllar geçmiş olsa bile,çocukken mahallede her yaz saklambaç oynadığımız köşede toplanıyoruz arkadaşlarla :))
Bende yaptım bunu Güvercinle gittik gezdik
Be ıssız adamdaki sahneler yaşandı
çok romatikti mk ya
yapın güzel oluyo
Hiçbir şey aynı değildir ama insan yine de kendinler bir şeyler bir izler bulur. Sanki dün yine o sokaklarda oyunlar oynanmış gibi bir his oturur, sanki hiç uzaklaşmamış hep aynı çocuk olarak kalmışız gibi.
Güzel hissettiriyor. Lakin yabancı kalıyorsun. üzüyor seni. Oysa zannediyorduk ki oralar hep bizim. Hiç olduk.
Kısmen çocukluğumun geçtiği evde yıllar sonra tekrar yaşamaya başladım, iki eksik bir artıyla. Arada leş anılarım fırlıyor odalardan. Onun dışında sorun yok gibi.
Kentsel dönüşüme uğramış benim çocukluğumun geçtiği sokaklar. Büyük büyük binalar yapılmış, insanlar değişmiş. İnsan bir buruluyor, üzülüyor ama yine de güzel bir duygudur. İyi hissettirir. Hele o küçük çocuğun bir zamanlar olmak istediği birine dönüşmüşsen tadından yenmez.
Çocukluğum hemen yokuş aşağı. Ankara'da mahalle denilmez yokuş denilir fnsm
Iki sokak var eski evimizle sık sık önünden geçiyorum o yüzden pek etkilenmiyorum
çok duygusal ve acayip etkiliyen bir durum beni orda çocukluğun geçsin oraya ait hisset sonra orası sana yabancı olsun bundan önce yaşadığın şehir bile istersen sadece üç ay önce taşınmış ol başka bir şehirse çok berbat hissettiriyor
İzmir de Rum mahallesiymis eskiden. çıkmaz bir sokakti git git bitmez gibi gelirdi halbuki çok da uzun değilmiş. sokak ta bir de çeşme vardi yavan çeşme derlerdi. önünde halı yıkanır. evlerin önü yıkanır ne güzelmiş ...
Oldukça hüzünlü bir duygudur. Hele o sokakta oyunlar oynadığın arkadaşları, elinden yemek yediğin su içtiğin anneleri, esnaf abileri kaybettiysen daha bir acıdır. O zamanlar her şey olduğu gibi muhafaza edilecek ve kimse hayatından çıkmayacak, herkes senin ömrün kadar yaşayacak sanıyorsun ama birer birer eksiliyoruz.
Zor bir çocukluk geçirenler için travmatik olabilecek ziyarettir. Zaten unutmakta zorlandığınız o kötü günler bu ziyarette hayat bulur. Her bir odada her bir evde her bir sokakta kendini gösterir.
Gözlerim dolu dolu oluyor, ne güzelde her şeyden habersiz oyunlarla zaman geçiriyormuşuz?