46
27 Nis 2022
Çocukken Korktuğunuz En Saçma Şey?
Ben uçaktan düşmek yerine uçağın bizim üstümüze düşme ihtimalinden çok korkuyordum. Açıkçası hala korkuyorum. O düşüş anını havada izlemek, kaçacak yeri tam olarak belirleyememek falan bana böyle ürkütücü geliyor. Enteresan işte, hatta saçma. Ama geçenlerde Bursa'da bir mahalleye düşen uçak bana bu korkumu tekrar hatırlattı.
Takım elbiseyle beton köprünün üzerinden elimde çantayla giderken beyaz bir taksi nın bana son hızla çarpması
Geceden çok korkardım ağlardım neden gece olur diye, hep karanlık hiç gündüz olmaz sanırdım 🤷♀️
Ümraniye sapığı vardı ben çocukken. O kadar korkunç bir robot resim çizmişlerdi ki. Rüyalarıma falan giriyordu.
Güvercinlerden korkardım ben ya. Nedendir bilmem üzerime atlayabilecekleri ihtimali korkuturdu beni.
Sabah ezanı! Birde inadına okunurken uyanırdım hep, yattığımız odada da soba vardı ateşin yansıması duvara vururdu allaaahhh bayılırdım korkudan 😬
Denizden, okyanustan, gölden çok korkardım. Hala korkuyorum. Talassofobi deniyormus bu hedeye, sonradan öğrendim. Bunları gördüğüm an avuçlar terliyor, kalbimın atışı hızlanıyor, baş dönmesi geliyor. Şu an korku filmi izlemek istediğimde ilk derin deniz belgeselleri izlerim. Adam Subnautica oynuyor rahatlamak için, o odadan koşarak geçiyorum ya, var mı böyle manyaklık 🤦🏼♀️
Kucukken bi defa horoz kovalamisti beni. Uzun bi süre, tavuk ve horozlardan korkmuştum sonra😂😂