Çocukken Canınızı Çok Pis Sıkan Dertler
Ataride futbol oyununda türkiye yoktu. almanya, fransa, ispanya, japonya vardı ama biz yoktuk. aşırı canımı sıkardı bu durum. fifa'nın eski oyunlarında da yoktu türk takımları. küçük dünyam için büyük bir problemdi benim için :)
Kafatopu2 de yenilmem yemin ediyorum çok sinir bozucu bir şey hala daha öyledir
atari oynardım ama oyun kaydedilmez. yorulursun, sokağa çıkmak istersin ama tesirgin olursun oyun kapanir mı diye. bildiğin odayi kilitler öyle çıkardım dışarı. kimse girip tv yi ve atariyi kapatmasın diye.
tasolarım ve futbolcu kartlarımın sobaya atılıp yakıldığını gördükten sonra bir süre kendime gelememiştim..
Evimize gelen her misafir çocuğu , diktiğum bebek elbiselerine göz dikerdi.. alıp giderlerdi çok ağlardım
İlkokulda Hoca her gün ödev veriyodu. Bur gün ödev vermezse sevinçten havalara uçuyoduk 😅
Annemin zorla yemek yedirmesi
Sevdiğim çizgi filmin saatini kaçırmak Oyuncaklarıma benden izinsiz dokunulması
Ya ilkokuldayken öğretmenin en gözde öğrencisi ben olucam gibi muhteşem bir derdim vardı. Hep öyleydim sonra bir kız geldi sınıfa dengeler değişti allah allah bende bir kıskançlık krizleri her gün eve gelip ağlamalar oooff şimdi bile darlandım...
Kar yağmasına rağmen okulların tatil olmaması. Altyazıda son dakika haberlerini okuyarak geçen uzun saatler, umut dolu bekleyiş ve ertesi sabah okula gidecek olmanın verdiği hüzün.
Çocukken dert mi vardı ? Büyüdük iş güç sahibi olduk paramız bollaştı dertsiz tasasizdik sonra evlendik derdin büyüğünü almışız...
Atari kasetleri bazen tozlanırdı çalışmazdı. Üflerdik düzelirdi, ama bazen de düzelmezdi..
Ölüm gibi bir şey olurdu ama kimse ölmezdii..
Tudem dergileri vardı, lanet girsin herr ders için ama! Nefret ederdim her gün ödev olurdu bide.
Annem. BAna kızdığında odama gidip sessizce ağlıyıp içimden bağırıp çağrıyodum