Bir Seslenişle Başlamak İstedim...
    • Popüler
    • Tarihe Göre
    Vidiom
    Bu başlığa vidio eklemek için telefonundaki dio uygulamasından giriş yap!
      mukaddeskilic
      Depremden bu yana 8 gündür hem ruhsal hem bedensel olarak bitkisel hayatı yaşayan biri olarak yazıyorum. Bir insan bu süreçte her gün, yakından uzaktan tanıdığı insanların kayıp haberlerini aldığı halde, neden ağlayamaz, üzülemez ve hiç bir şey hissedemez! Ne hissediyorsun diye olur da sorarsanız kocaman bir hiç... Acı yok, hüzün yok, sadece amansız bir boşlukta kocaman bir hiçlik. Oysa her bir kaybımın benim hayatımda, iyisiyle kötüsüyle anlamı ve değeri olan, yaşanılan bu afetle böyle bir sonu yakıştıramayacağım insanlardı. Yakıştırmaktan ziyade, böyle bir sonla gideceklerini tahmin etmekte zorlandığım insanlardı... Düşünüyorum sorguluyorum ve anlamaya çalışıyorum. Ve herhalde kendi kayıplarımdan ötürü, bu depremde o kadar çok kayıp verdik ki, kendi kayıplarım dahi bende herhangi anlam bırakamadı. Geçmiş olsun insanlık, başımız sağ olsun insanlık. Bu yazıyı geçen hafta bugün tarihin 06.02.2023 pazartesi olduğu ve saatin 04.17 gösterdiği bu felaketle uyanan insanlarımız adına atfediyorum. Paylaşım saati 04.17 olarak belirlemiştim ama nedense vazgeçtim. Keşke demeyi sevmeyen ve kullanmayan biri olarak keşke böyle paylaşım yapmak zorunda kalmasaydım. Geçen hafta hepiniz bugün bu saatlerde biliyorum ki bir umutla, acıyla ve hayal kırıklığıyla bir seslenişteydiniz... Bazılarınız çoktan teslim olmuştu, bazılarınız ise teslim olmak üzereydi ki bazılarınız zaten şu an şu saatler de sesimize ses oluyorlar. Dedim ya bu bir seslenişti...
        merthub
        kardeşim sen naptın ya
          ve_sair
          Geçmiş olsun, böyle durumlarda insan ne diyeceğini bilemiyor.
            kojiro-
            Kim bilebilir ki omzuna yuklenen bu denli acilarin amacini. Soylenecek cok sey var ama bu olanlar bir kader degil orasi kesin. Elbette metanetinde bir siniri var o nokta da insan kendini birakiyor. Cok doldugundan mutevellit ruhun boyle bir cikis bulmus kendince, Ama su var ve bu kesin zaman her seyin ilaci. Acini ne kadar dindirir bilemem ama yukunu hafifletecegi kesin. Cunku hayat oyle ya da boyle devam ediyor. Olen yakinlarin icin rahmet kalan sen ve yakinlarin icin ise metanet diliyorum. Yapabilecegim bir sey varsa yazman yeterli, en azindan ruhunun yorgunluguna ortak oluruz.
              fairytale-
              Ben okurken gittim o güne . Sarsıldık bitti diyorsun . Bir uyanıyorsun ülken mezar olmuş . Yaşıyorsun ama yaşamıyorsun . Bu süreç boyunca ne zaman güldüğümü unuttum Haram ya gülmek …
                icarus_fall
                17 Ağustos 99 depremini yaşamış, enkazdan burnu bile kanamadan çıkan ve iki kardeşi ile annesini kaybetmiş biri olarak yazıyorum. Yakın akrabaları, arkadaşları, tanıdıkları yazmakla bitmez... Bu yıkımdan bedenen sağlıklı çıksan bile ruhen sağlıklı çıkmak gerçekten zordur. Bazı insanlar vardır ki hem kendi hem de çevresindekilerin güçlü kalabilmesi için üzülmez veya üzüldüğünü göstermez. Bunu bazen bilinçli bazen bilinçsizce yapar. Önemli olan kısa vadede hem bedenini hem de ruhunu olabildiğince korumaya almak, tabi vakti geldikçe de içine attıklarını bir şekilde içinden çıkarmak... Orta vadede ise yarı profesyonel yarı amatör bir spor ya da bir hobi ile uğraşmak, bununla birlikte ulaşılması güç hedefler belirlemek ve bunun için sadece çalışmak... Bu şekilde 24 yıl geçirebildim. Uzun vadeyi geçip geçmediğimi bilmiyorum. Kendi açımdan durum tespiti yapacak olursam evlenip çoluk çocuk sahibi olmaya cesareti şimdiye kadar bulamadım, hep kaçtım. Demek istediğim şu; illaki bu afet geleceğinden bir şeyler daha çalacak bunun ne olacağına ya da ne olmayacağına yön verebilecek kadar güçlü kalmaya çalış...
                  avcikizhamide
                  Hayatta bir saniye sonra ne olacağını bile bilmeden yaşıyoruz,ve bunun acizligini çok azimiz farkediyor
                  /
                  0

                  Tarihe Göre

                  İçerik bulunamadı.