43
10 May 2021
Bir Roman Girişi Yazın
/fa0fa5bd6bb4a642dd89af4abe6630a18b7a47bf/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png)
Vidiom
Bu başlığa vidio eklemek için telefonundaki
dio uygulamasından
giriş yap!
/dee7f4ec7fb85fcaee2b521fdcf611e4b623776a/53616c7465645f5f9bf0b5adbad2ca5d9f6f20fed8ec0f9ab26a29e1b62aa8d0ed00766be55e354a67edb8895a52d61881f5993ddc5745f7c43d1f5e4a0e3f6927a37f6199b254336038a3d260bbb842f2076c8e1aaefe980bac947e5438326f58a7de95fd3e3a5fe0fecc6581c362d1.gif "kurtisaghost")
Böyle bir başlık açmışken şimdi kendi karalamamla başlamak olmaz. Ben de burada sözü Tolstoy abimize bırakayım, benimkini aşağıya ayrı yazarım:
"Bütün mutlu aileler birbirine benzer, her mutsuz ailenin mutsuzluğu kendine göredir." (Anna Karenina)
Evet, bu kitabın ilk paragrafı bu kadar. Tabi bu noktada tek cümle de yazmak destan da döktürmek size kalmış..
/ee418490f1627f6e97046854ed656ece4f71bf4e/53616c7465645f5fa12f90014e06f20cdbea58a524de320ecde63506c387fbcb8ef1c4ed33c89af5097371f4822aedf3b815f328aab44e2ab1386892d9bfa3597faea4ddd76005989118e2afe74ac28e2fcab5a3bf4d480dd064ffb7cbd40c0a3e4cb5d0e897f1d3f1e58a74dd6bb550.jpg)
/813bea41f58024549d039044b2cac7ec63903d80/53616c7465645f5fbbf62c7ed4873ddad3f59008d05f5c422feed7adb1f3ec9a4575be2d2dba1837a7cd993558c938933db93e73ba34a1ef19f81ce2a03a7c75477dbed5651739b7580b4c6fac61de835f6d9c7ab92510904576380da7e77cd95d67e70017686584442eebbd12c8c4d0.png "me_out_bye")
Yaz, kendini iyiden iyiye hissettirmeye başlamıştı. Aylardır, hatta yıllardır ölenlerin bedenlerinden sızan kokular arasında yaşamaya alışmış insanlar için güneş kendisini bir kez daha göstermişti. Yine de kimsenin içindeki tasa bir nebze olsun azalmamıştı. Bu durum esasında Marne Nehri'nin öteki tarafındakiler için de geçerliydi. Herkesin aklındaki tek soru, ne zaman onların da parfümlere dönüşecekleriydi. Jesper de bunun hayatının son yazı olduğunun fakında olmadan süngüsü elinde, ön siperlerin birisinde nöbetteydi. Kimin bu savaşı kazanacağı zerre umurunda değildi. Sadece bu cehennemden tek parça kurtulmak istiyordu. Burada yaşamak, her şeyden öte bir arzuydu.
J.D. Salinger - Çavdar Tarlasında Çocuklar
"Anlatacaklarımı gerçekten dinleyecekseniz, herhalde önce nerede doğduğumu, rezil çocukluğumun nasıl geçtiğini, ben doğmadan önce annemle babamın nasıl tanıştıklarını, tüm o David Copperfield zırvalıklarını filan da bilmek istersiniz, ama ben pek anlatmak istemiyorum. Her şeyden önce, ben bu zımbırtılardan sıkılıyorum. Sonra, onlarla ilgili en ufak bir söz etsem, bizimkilere inmeler iner"
/3625ddfd9dc23e808240ba65f5f81af54c03e5ea/53616c7465645f5fa7b1090db1a4aa2a8e874ea41992fe2a5d589e7c8dfc50eedbcb7745c9d06902fa817b35b33030c2bbb1a2501156f8a60a1bac02c0996fdafc2e7edbf27c880569c4cb3fcc491532244de69fc28ff5d83ecb340ad821dd6dfac3b4b1b4bf017a36647778d1cbb521.jpeg "mrsnl33")
"Şimdiye kadar tesadüf ettiğim insanlardan bir tanesi,benim uzerimde belki en büyük tesiri yapmistir". Sabahattin Ali-Kürk Mantolu Madonna.
/f2022f5bd19b7b4cba40f89bb741ba9085b9f4db/53616c7465645f5f3908019841f70d22afa40c047008816c7168b27a614176ec81acbcd1793e46d59772c82c7e4df390c461a0dddf837bbd8a147db65e8a0505e052eeaf7884a9a8cd432a73d8f95102c47086114789e9294a58d5f3a82dd2be3fcc612852950c459e43ec37e0d27d1b.gif "merivella")
Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum. Bilseydim, bu mutluluğu koruyabilir, her şey de bambaşka gelişebilir miydi? Evet, bunun hayatımın en mutlu anı olduğunu anlayabilseydim, asla kaçırmazdım o mutluluğu. Derin bir huzurla her yerimi saran o harika altın an belki birkaç saniye sürmüştü, ama mutluluk bana saatlerce, yıllarca gibi gelmişti.
Orhan pamuk - masumiyet
/44bdd6bd92d16a52cec94487b8b1dc3ef1d64fb2/53616c7465645f5f9da8cf85c461ba597f0d7c684a1a76a4f64806fd4aca987c62f076766b9e0cf38bafe00749218e16a79f6b7556742740772e7736e81ad5300b180846b2509b433218053face637cbe1e61f5b22f8b407ef09f211e9bc19f718c10dbf03ee2aaf0e7da3a90856f07b.jpg "minemosynes")
Kuraklık başlayalı on milyon yıl kadar olmuş, korkunç sürüngenlerin dönemi henüz sona ermişti. Burada, bir gün Afrika olarak anılacak olan Ekvator'da, varolma savaşı vahşetin yeni bir doruğuna ulaşmış, ancak ortaya bir galip çıkmamıştı henüz. Bu çocuk, kurak topraklarda sadece küçük, çevik ve vahşi olanlar gelişebiliyor ya da hayatta kalabilme umutları olabiliyordu...
-Bir Uzay Efsanesi
/3ee02e158f2bc4e8d9b33235a0df918c713653f8/53616c7465645f5f3c191f90458b63aea171895095c95e4e975f0019eeb3c31893d5896c29baaccaacadcb89888404a62014766198369ecc472097b955252b687f7e905ec6d838e880d57b365ffa79b72b0c5aee537957da1c24565eb87253923157e8b9fe4f40cd0e3a7a767d0bb694.jpg "absurdizm")
/d8c5bdc0c1321f9ce3fd2867b4c0e9779e29523f/53616c7465645f5f5e72e3afca193f5474763b1682f0d1811c56993a25c444c480babbb96b56451d68faeebaca6f011c19c1c68ab4da06d21faca74243b38cba1e03afe27261c0fc1c2c26e376d39ab9e3698947e9938c44e044190559c9b136034fb1d84eefd83bd7515ed96b9f4351.jpg "buse01")
Sen cennetin varlığından gurur duy, ben cehennemi istiyorum.
Yağan kar şiddetini gitgide artırıyor, koyu renk saçlarıma tutunan kar tanelerinin sayısı çoğalıyordu. Konuşmadı, konuşmadım. Sessizlik... Aramızda her daim geçerli olan bir alfabeydi sessizlik. Ben de bu alfabeye bir kez daha boyun eğdim ve uzun, titreyen parmaklarımı avuçlarımın içine bastırdım. Elimi yanıma indirdiğimde avuçlarımda eriyen kar yere damladı...
Rengi, kan rengiydi.
Rengi, kaybın rengiydi.
Rengi, bir cinayetin rengiydi.
Yabancı Şahmeran / Öznur Yıldırım