151
19 Kas 2020
Bir Çocuğu Yetiştirirken Yapılan En Hasar Bırakıcı Eylemler
Buyrun. 💁🏻♂️
Ben din zorbalıkları yasakları çocukta oluşturulan korkular pısırıklık basık kalma diye siftahı yapıyorum.
Bunu yapma şuna bakma öyle deme diye sürekli baskı uygulanması.
Mesela babam her halta küfür eder ama bana etme sakın sen kız çocuğusun der.
Annem sen çalış yeterki ben senden hiç birşey istemeyeceğim der sonra bu ev işlerini kim yapacak Saime kalk artık diye söylenir.
Abim seni seviyorum der en ufak tartışmamızda senden adam olmaz, ben sana çok yüz veriyorum der.
Büyük abim yanına gelip seninle vakit geçireceğim abicim diye hep söz verir ama asla gelmez.
Ev işlerini yapmayınca sen hiçbir iş bilmiyon, elin adamı acımaz kor kapının önüne deyince akıllandım sanarlar ama ben erkeklerden nefret ederim.
Sınıfta erkek arkadaşlarıma numara bile veremezdim. Çünkü çok korkardım babam abim kızacak diye.
Kısaca, bir şey öğretmek veya belli bir otorite sağlamak için lütfen çocuklarınızı kısıtlamayın sevgili büyükler(bazı konular hariç. Örneğin 18 yaşından önce sex yapılmaması gibi). Sonucta bir musibet bin nasihatten iyidir.
Görmezden gelmek yok saymak hiç bi fikrine değer vermeden öz güvensiz yetiştirmek
aşağılamak... misal ben vurmuyorum deyip aileyi toplayıp herkesin önünde şınav, mekik her tür yaparken zorlandığı şey varsa yaptırıp özür dilettirdikten sonra kendi kendine vurmasını istemek. sinirini ufacık şeyde çocuktan çıkartmak. boşu boşuna çocuğun ufacık tembelliğinde küsüp sanki çocuk onlar için okuyor hissi vermek. akraba, arkadaş grubunun yanında ne kadar utandığı sırrı vs. varsa söylemek. okuldan almakla tehdit etmek. küçücük çocuklara ya da gençlere evlilik vs cinsel şaka yapmak. (oo ne canlar yakacan ya da kocan yaşadı gibi) akrabaların yanında dalga geçmek ve akrabaların onunla dalga geçmesine izin vermek. kız çocuğunu hizmetçi gibi kullanmak. ayrımcılık yapmak (erkek kız ya da büyük küçük gibi) dahası var ama burada bitireceğim. genellikle ergenlere yapılan cinsten şeyleri yazdım. hatam varsa affola...
Belirli bir kalıba sokmaya çalışmak için yapılan tüm eylemler. Çocuk da olsa karşındakinin bir birey olduğunu kabul etmek gerekiyor. Bu sebeple alışkanlıkları, istekleri göz önünde bulundurulmalı. Bağırmak, bir şeylere zorlamak, istenmeyen bir şey yaptığında azarlamak.. Bunlar en büyük hatalar ve bunların temel sebebi, sırf çocuk olduğu için onu yaşken eğmeye çalışmak. (!)
Anlatacak çok şey var
Polikliniğe gelin halledelim 🤣
bi kaç kelam edeyim belki birinin işine yarar
Çocuk erişkinin suya çekmiş hali değildir. Kendi başına bir karakterdir. İlk 5 yaşta çocuklar anne babayı sevmez, sevgiyi bilmez, güvenli-güvensiz algısı ile yolunu çizer.
Türkler ve dahası Ortadoğu kültürü doğru çocuk yetiştiremiyor maalesef. Bağımlı ve korkak bireyler oluşturuyor.
En büyük hatalardan biri ailenin çocuğun bireyselliğine olan saygısızlığı ve çocuğu hobi olarak görmesidir. Anne baba arasında ki sevgi bağı kopar ve iki bireyde ruhlarındaki eksikliği yalan bir “çocuk ilgisi” ile doldurur. Tabi çocuk bu durumu bilmediği için içgüdüsel olarak kullanma-faydalanma eksenine kayar. Anne babada birer insan neticede, çocuğa olan bu ilgi 10 lu yaşlarda biter ve çocuk sert bir hayatın karşısında dımdızlak kalır.
Şöyle örnek vereyim
1 yaş itibariyle çocuğun odası ayrılmalı istismar etmeyecek düzeyde anne baba yanında yatmasına müsade edilmeli. Bu genel bilgi bizim toplumda işe yaramaz. Çünkü anne sevgisini (bencilliğini) göstermek ister. Bunu “korku” ile maskeler; “bşi olur diye korkuyorum” ilginçtir asıl bu tür yetişen çocuklara “bşi” olur. Yapılması gerek şudur. Çocuk “sizle yatmak istiyorum” der. Anma baba çocuğun seviyesine eğilir ve ona “burası bizim odamız orasıda senin” diyerek çocuğu odaya sokmaz.
Böyle büyüyen çocuk ileriki yaşlarda bir şekilde dışlanırsa henüz 3 yaşında öğrendiği bireysellik algısı sayesinde bu handikapı aşar.
Siz neden ayrıldığınızda, dışlandığınızda, yalnız kaldığınızda depresyona giriyorsunuz
Çünkü sizi böyle yetiştirdiler.
Tutarsız sevgi bencilliktir