Bir Çocuğu Yetiştirirken Yapılan En Hasar Bırakıcı Eylemler
Buyrun. 💁🏻♂️
Ben din zorbalıkları yasakları çocukta oluşturulan korkular pısırıklık basık kalma diye siftahı yapıyorum.
Görmezden gelmek yok saymak hiç bi fikrine değer vermeden öz güvensiz yetiştirmek
Sanki dünyadaki tek çocuk oymuş gibi etrafında dönmek, ilgi budalası yapmak
Çocuk ergenliğe girdiği halde hayatını yaşamasına kararlar almasına izin vermemek. Kıyafetlerine karışmak belirlemek. Odasını kendisinin değil hala annenin istediği gibi olması o idare etmesi. Akrabalar dışında başka insanlarla görüşmemesini istemek. Hala önüne sürekli hazır yemek koymak. Çocuğu etkisiz eleman yapmak.
🤔
ilgisiz kalmak, yeterince sevgi göstermemek, küçük düşürücü sözler söylemek..
Bunu yapma şuna bakma öyle deme diye sürekli baskı uygulanması.
Mesela babam her halta küfür eder ama bana etme sakın sen kız çocuğusun der.
Annem sen çalış yeterki ben senden hiç birşey istemeyeceğim der sonra bu ev işlerini kim yapacak Saime kalk artık diye söylenir.
Abim seni seviyorum der en ufak tartışmamızda senden adam olmaz, ben sana çok yüz veriyorum der.
Büyük abim yanına gelip seninle vakit geçireceğim abicim diye hep söz verir ama asla gelmez.
Ev işlerini yapmayınca sen hiçbir iş bilmiyon, elin adamı acımaz kor kapının önüne deyince akıllandım sanarlar ama ben erkeklerden nefret ederim.
Sınıfta erkek arkadaşlarıma numara bile veremezdim. Çünkü çok korkardım babam abim kızacak diye.
Kısaca, bir şey öğretmek veya belli bir otorite sağlamak için lütfen çocuklarınızı kısıtlamayın sevgili büyükler(bazı konular hariç. Örneğin 18 yaşından önce sex yapılmaması gibi). Sonucta bir musibet bin nasihatten iyidir.
Ortayı bulamamak. Ya aşırı ilgi göstermek ya da hiç göstermemek, ya asker gibi ya da prens/prenses gibi yetiştirmek.
Dini eylemleri çocuk kabul etmediği halde çocuğa zorla uygulatmak. Çocuğu rencide etmek(umrumda değilsin, sizi bana zulüm olarak verdiler vb.) Çift arasında ki sorunu çocuklardan çıkarmak. Bakın çocuğu pişpişlayın demiyorum ama bu yapılanlar çocukta travmaya sebep oluyor.
Özgürlük adı altında çocuğun tiktokçu olmasına izin vermek. Boş işlerle yıllarının yalan olmasına engel olmamak. Yol göstermemek. Başıboş bırakmak.
İlgisizlik veya şöyle bişe var ailedeki insancıklardan bazıları ilgi gösterebiliyorken açık açık, diğer insancıkların ççok fazla ilgi göstermemesi dengesizlik oluyor ya .d
İlgisizlik, hakaret etmek, kavga etmek, çocuk bi b.ka yaramaz gibi davranmak...
Anlatacak çok şey var
Polikliniğe gelin halledelim 🤣
bi kaç kelam edeyim belki birinin işine yarar
Çocuk erişkinin suya çekmiş hali değildir. Kendi başına bir karakterdir. İlk 5 yaşta çocuklar anne babayı sevmez, sevgiyi bilmez, güvenli-güvensiz algısı ile yolunu çizer.
Türkler ve dahası Ortadoğu kültürü doğru çocuk yetiştiremiyor maalesef. Bağımlı ve korkak bireyler oluşturuyor.
En büyük hatalardan biri ailenin çocuğun bireyselliğine olan saygısızlığı ve çocuğu hobi olarak görmesidir. Anne baba arasında ki sevgi bağı kopar ve iki bireyde ruhlarındaki eksikliği yalan bir “çocuk ilgisi” ile doldurur. Tabi çocuk bu durumu bilmediği için içgüdüsel olarak kullanma-faydalanma eksenine kayar. Anne babada birer insan neticede, çocuğa olan bu ilgi 10 lu yaşlarda biter ve çocuk sert bir hayatın karşısında dımdızlak kalır.
Şöyle örnek vereyim
1 yaş itibariyle çocuğun odası ayrılmalı istismar etmeyecek düzeyde anne baba yanında yatmasına müsade edilmeli. Bu genel bilgi bizim toplumda işe yaramaz. Çünkü anne sevgisini (bencilliğini) göstermek ister. Bunu “korku” ile maskeler; “bşi olur diye korkuyorum” ilginçtir asıl bu tür yetişen çocuklara “bşi” olur. Yapılması gerek şudur. Çocuk “sizle yatmak istiyorum” der. Anma baba çocuğun seviyesine eğilir ve ona “burası bizim odamız orasıda senin” diyerek çocuğu odaya sokmaz.
Böyle büyüyen çocuk ileriki yaşlarda bir şekilde dışlanırsa henüz 3 yaşında öğrendiği bireysellik algısı sayesinde bu handikapı aşar.
Siz neden ayrıldığınızda, dışlandığınızda, yalnız kaldığınızda depresyona giriyorsunuz
Çünkü sizi böyle yetiştirdiler.
Tutarsız sevgi bencilliktir