59
12 Tem 2022
Ben Affettim Dedikleriniz
affetmek gerçek bir kişisel gelişim hareketidir diye düşünüyorum .
geçmişte , şu anda, gelecekte kırgınlıklarımız muhtemeldir. Önemli olan kendi içinizde (haklı olduğunuz ve sizi üzen konularda ne kadar gaddarca olsa da ne kadar önemsenmemiş olsa da) kişiyi affetmek .
içiniz de bir ağırlık olduğunu fark ediyorsunuz o ağırlık gittiğinde,
ya ben bunu bu zamana kadar nasıl taşıdım diyorsunuz zaten bence bu lafta tam bu yüzden söylenmiş
'umduğum dağlara karlar yağdı'
annem, babam , arkadaşlarım hatta kendimi bile affettiğim durumlar oldu.
içimde ki bu hafifleme hissi o kadar kafa yapıcı ki bunu sürdürülebilir hale getirdim ...
çok samimi bir itirafta bulunarak ,
annem ile , ben ergenken yine benim kıyafetim yüzümden tartışıyorduk sanırım, annem bir anda şu sözleri söyledi 'sevemiyorum işte seni sevemiyorum' kalbim hayatımda bir kez çatırrttt etti o da tamda bu andı ...
bu an senelerimi, aşklarımı, arkadaşlık ilişkilerimi etkileyecekti farkında değildim . :/
bundan 3 sene önce affettim! rakı masasındaydım bir anda yüzen ördeklere baktım ve 'affettim kız seni' dedim 'ne yapayım sende bu kadar anne olabiliyorsun' .
evet bu kadar... ve inanın çok içten bir affedişti
sonra her şey düzene girmeye başladı
daha anaç biri olduğumu ve insanların bu yönümü çok sevdiklerini gördüm mesela
bugün yine birilerini affettim
sizin affedip affedemedikleriniz ?
Ne affedeceğim yahu. Benim gördüğüm yaşadığım kötülükler bilinçli, planlı, sistematik. Yapanlar da domuz gibi, affedilmeye ihtiyaçları yok. Gönlüm rahat, tez vakitte geberip gidecekler kul hakkıyla öbür tarafa. Bir buzlu Baileys bir de bu yeterince soğutur içimi.
İnsanlar kaypak ve çoğu disiplinden yoksun varlıklardır. Bugün affedersin yarın yine tepene çıkar. İnsan silkmeye çalışacaklarına hata yapmamaya çalışsınlar, yaptıklarında da cezasını çeksinler. Yok öyle affedip öteki yanağı dönmek.
Sanırım yok. Hayatı sürdürmek için birilerini affetmek zorunda değiliz. Affetmeden de gayet kolay bir yaşamınız oluyor. Yok saymak en iyisi.
Hiç affedici değilim. Yapılanı yıllar geçse de unutmam. Geçmişte yaşanan tartışmalar en dingin anımda zihnime üşüşür ve kendimi o kişiyle sanal bir kavganın ortasında bulurum. Bu nedenle insanlarla tartışmalı diyaloglara girmemeye ve hayatımı başkalarının müdahalesine kapalı tutmaya çaba harcıyorum.
karisik mevzu bu, karsindakine de bagli , hayir bi de cesit cesit olay var malum partiye oy mu verelim affedip. ufacik kedinin canina kiyana nasil bir af sekli hissedebilirim ya da. bu konuyu raki sofrasi disinda düsün belki:))
ben kimseyi kafama takmam. affedecek değeri de vermem. zaten değerli olanlar da affetmemi gerektirecek hiçbir şey yapmaz. ne kadar faydasız, lüzumsuz insan varsa silerim hayatımdan. o kadar kafi.