36
21 May 2021
Başkalarının Çocuklarıyla Kıyaslanmak
Aslında bu eylem, eskilerin(ebeveynlerin) motivasyon amacıyla yaptığı bir durumdur. kesinlikle motive etmiyor, tecrübeyle sabit. peki ne yapıyor, yazayım.
- bir süre sonra kimsenin sizi başkasıyla kıyaslamasına gerek kalmıyor. siz kendinizi kıyaslamaya başlıyorsunuz. bunu tetikleyen de elbette beslendiğiniz ilk kaynakların -anne, baba, anneanne, dede vs.- sizi sürekli başkalarıyla kıyaslaması.
- her yaptığınız ya da yapmaya giriştiğiniz işte referans noktanız kendiniz değil o kıyaslandığınız kişi(ler) olmaya başlıyor.
- zamanla hiç son bulmayacak ya da çok ama çok zor sonlanabilecek bir "yetersizim, başarısızım, hiçbir zaman onlar gibi olamayacağım" hissi yapışıyor ve kalıyor. yaşınızla ve başarılarınızla birlikte azalıyor ama ne yaparsanız yapın bir işi başkalarının başarı olarak kabul etmesi kendinizin başarı olarak kabul etmesinden daha önemli oluyor.
- bu "yetersizim, başarısızım" hissi elbette yaşamınızın her anına yayılıyor. zaten ebeveynlerin çocuklarına davranışlarını ayarlarken akıllarından çıkarmamaları gereken en önemli noktalardan biri şu: ona sarfettiğiniz bir sözcük, ona karşı yaptığınız kaba bir davranış sadece o anda ve o davranışta etkisini göstermez. başka pek çok ana ve alana yayılır. örneğin arkadaşlık ilişkileriyle ilgili kırıcı bir sözünüz ya da kıyaslamanız hoop bir bakmışsınız çocuğun gün içinde yaptığı herhangi bir şeyi de -yemek yemesini, ders çalışmasını, yazı yazmasını, sohbet etmesini vs.- etkilemiş, sekteye uğratmış. zaten o sebeple psikologlar, eğitimciler ısrarla söyler ve vurgular: "eleştirecekseniz o andaki davranışı üzerinden eleştirin, cümleleriniz kişiliğini zedeleyecek sözcükler içermesin."
özetle, başkalarıyla kıyaslamak bir ebeveynin çocuğuna yapabileceği en büyük kötülüklerden biridir ve çocuk hakkı ihlalidir.
Ailem yapmaz ama anneannem yapar bende sinirden deli olurum yaşlı moruk vs derim cufhfcjfc kavga ederim
tunalar günde 400-500 çözerken (neeerden biliyorsa) sen neden çözemiyon
İlköğretimde okurken hep babamın yaptığı şeydir. Babamın arkadaşı malmış öyle söylüyordu. İşte köylüymüş cahilmiş vs. ama oğlu başarılıymış. Senelerce bana bunu yaptı. O kadar üzülürdüm ağlardım ki ders çalışmaya hevesim bile kalmadı hiç. Sonra zar zor bitirilmiş 2 yıllık önlisans sonrası bir bok olamayış
Babam yapmazdı bunu. Onun daha.. şeytani bir stratejisi var. Bir şeyi yapamadıysam dümdüz bir ifadeyle ''sen benim kanımsın Zorya, yapacaksın. Yapmak zorundasın'' derdi. Hala da der. Bunu bilinçaltıma öyle bir yazar ki, 10 kere de olsa, sonucunda ölüm de olsa yapmak zorunda hissederim ve yaparım.
Annem de ''arkadaşın polis bulmuş evleniyor, sen gittin Çernobil ayısı buldun, yalnız kal da kulağına köpek dolsun'' der işte..
annem bizi kardeşler arasında kıyaslıyordu çünkü sülaledeki en çalışkan aile biziz diyebilirim. çok kavga ettik ama annem vazgeçmedi hala
Oha tek ben yaşamıyomuşum bunu... yok o ömer günlük 500 soru çözüyomuşta ben tembelmişim de
Ya bu yarış ne zaman son bulacak veya neyin yarısı bu? kim kimden ne olarak veya nasıl daha iyi? gelecekte bir ebeveyn olursam yapmamak dileğiyle. Dileğiyle diyorum çünkü gördüklerimiz bunlar ve yanlış bulsak sa yapmamak zor ama mücadele edilmeli kesinlikle. Kimsenin hayatı , başarısı veya başarısızlığı benim gündemimde suanda da yok ileride de olmasin